Güney Afrika’nın renk patlamalarıyla dolu kıyılarından İstanbul’un Pera’sına uzanan bir dünya… Dirimart Pera’da açılan Georgina Gratrix: Oyalantı Resimleri, sanatçının hem şakacı hem cesur resim dilini ilk kez İstanbul’da bu kadar güçlü bir şekilde görünür kılıyor.
Gratrix’in dünyasında hiçbir şey sessiz değil. Çiçekler bağırıyor, kuşlar renkleriyle öne atılıyor, köpekler sahnenin yıldızı olmayı talep ediyor ve gündelik nesneler, sanki kendilerine verilmiş gizli bir rolü oynarmışçasına tuvalin içinde hareketleniyor. Yüksek dozda ironi, cesur biçimde katmanlanan boya yüzeyleri ve “kitsch” ile güzellik arasındaki oyunlu gerilim, sanatçının bu sergisini bir estetik alan olmaktan çıkarıp tam bir hissiyat mekânına dönüştürüyor.
Sanatçının “Oyalantı Resimleri” ismini seçmesi boşuna değil. İngilizcedeki “Sunday painting” terimine ince bir gönderme yapan başlık, hem amatör ressam algısını ters yüz ediyor hem de Gratrix’in en üretken, en özgür anlarının ritmini taşıyor. Pazar sessizliği, onun resimlerinde tam tersine bir taşkınlığa dönüşüyor; gündeliğin en banal görüntüleri, tuvalde heykelsi boya yığınlarının altında yeni bir hayat buluyor.
Sergideki işler, Gratrix’in gözlemci tavrının bir yansıması. Atölyesinde karşısına çıkan vazolar, çiçek aranjmanları, köpekleri, bahçesindeki kuşlar, hatta duvarda asılı duran bir fotoğraf bile Gratrix’in tuvalinde aniden sahne ışığını üzerine çeken bir oyuncuya dönüşüyor.
Her figür biraz abartılı, biraz kaotik, biraz “fazla”. Ama tam da bu yüzden, sanatçının resimleri insanda içten bir tanıdıklık duygusu yaratıyor; oyuncu, hafif tuhaf ve tamamen kendine özgü bir tanıdıklık.
Gratrix’in renk kullanımı serginin en belirgin karakteri. Tropikal coğrafyanın hazzı, günlük yaşamın hafif mizahı ve dışavurumcu bir kurgu, tek bir yüzeyde birleşiyor. Yalnızca boya değil; sim, boncuk, mücevher parçacıkları… Her malzeme bir anı, bir duyguyu ve bir oyunu taşıyor. Resimlerin yüzeyi, sanatçının “dokunsal” ısrarını açıkça hissettiriyor: seyirci bakıyor ama aynı zamanda bir şeylere dokunmak istiyormuş gibi hissediyor.
Oyalantı Resimleri yalnızca görsel bir sergi değil; sanatçının resimle kurduğu içten, ironik ve yer yer eğlenceli ilişkiye bir davet. Tuvaldeki formel dağınıklık, aslında bilinçli bir özgürlük alanı. Gratrix güzelliği idealize etmiyor; onu eğip büküyor, tekrar kuruyor, kimi zaman bozuyor. Ve tam da bu müdahalenin içinden çok daha gerçek bir estetik doğuyor.
Sergi, figürle soyutun sınırlarını bulanıklaştırıyor; renk, malzeme ve biçim, resmin etrafında dolaşan bir enerjiye dönüşüyor. Dirimart Pera’nın mekânıyla kurduğu diyalog da bu enerjiyi güçlendiriyor: işler, galerinin duvarları boyunca adeta bir ritimle akıyor; bakışlar bir resimden diğerine kesintisiz bir biçimde kayıyor.
“Georgina Gratrix: Oyalantı Resimleri”, 14 Aralık 2025 tarihine kadar Dirimart Pera’da görülebilir.
Güney Afrika’dan İstanbul’a uzanan bu renkli, ironik ve oyuncu dünyayı keşfetmek isteyenler için sergi, şehrin sonbahar sanat takviminin en canlı duraklarından biri.
