Rahn Marion “Spirit Bone Bone” Sergisi

Rahn Marion’dan “Ruhun Kemiği”: Beden ve Maneviyatın Kesişiminde Bir Keşif

Monya Rowe Galerisi, Memphisli sanatçı Rahn Marion’un New York’taki merakla beklenen ikinci kişisel sergisi “Ruhun Kemiği”ni sunmaktan heyecan duyuyor. Sergi adını, Güneyli müzisyen Lucinda Williams’ın dokunaklı bir şarkısından alıyor; bu ifade, fiziksel bedenle ruhani özün iç içe geçtiği o hassas noktayı işaret eden güçlü bir metafor.

Amerikan Güneyi’nde yetişen ve halen orada yaşayan Marion, kişisel yaşam öykülerini, Güney halk masallarının zengin ve gizemli dokusunu, teolojik anlatıları ve Harlem Rönesansı’nın yankılarını çağdaş bir sanat dilinde dinamik bir diyaloga dönüştürüyor. Sergide karşımıza çıkan imgeler arasında soytarılar (Jesters), ölümün kaçınılmazlığını hatırlatan Memento Mori temasıyla dans eden iskeletler, narin kelebek kanatları ve tarihi çağrıştıran gösterişli fırfırlar (ruffs) gibi çarpıcı semboller bulunuyor.

Marion’un Orta Çağ estetiğinden ilham alan cesur terzilik ve kostüm seçimleri, queer kimliğini özgürce kucaklarken, giysilerin gündelik hayattaki performatif rolünü ve kimlik inşasındaki yerini de sorgulatıyor. Sanatçının RuPaul’dan ilhamla söylediği gibi: “Hepimiz çıplak doğarız, gerisi kostümdür .”

Sergide yer alan “Drunk in Jest” (2025) adlı eser, Egon Schiele’nin 1911 tarihli ikonik bir tablosuna modern bir gönderme niteliğinde. Kompozisyonda, etek giymiş uzanan bir figürün yanı sıra, Mısır başlığını andıran abartılı bir 90’lar tarzı spor ayakkabısıyla poz veren çıplak bir Afro-Amerikalı erkek figürü, bedenini ve muhtemelen başarılı bir balık avından getirdiği pastel tonlardaki balık koleksiyonunu adeta bir zafer nişanesi gibi gururla sergiliyor. Figürün hemen yakınında beliren bir kuş ruhu ise yenilenmeyi, dönüşümü ve yeni olasılıkları müjdeliyor.

Queer Güney perspektifinden bir bakış açısı sunan Marion, Orta Çağ sanatından William Blake’in mistik dünyasına ve günümüz popüler kültürüne dek uzanan geniş bir ilham yelpazesinden besleniyor. Rahn Marion, eserleriyle kimlik, maneviyat ve varoluş gibi derin temaları keşfetmek için taptaze ve kişisel bir ikonografi geliştirirken; izleyiciyi duygusal ile eğlenceli, romantik ile uhrevi arasında salınan, düşündürücü ve bir o kadar da keyifli bir yolculuğa çıkarıyor.