Akış platformlarının dijital çağın yeni sinematekleri mi, yoksa sinematik günahların affedildiği bir tür araf mı olduğu tartışılır. Ancak bir gerçek var ki, bu platformlar, gişenin acımasız çarkları arasında kaybolan ya da eleştirmenlerin hışmına uğrayan yapımlara ikinci bir hayat, hatta beklenmedik bir şöhret sunabiliyor. İçerik bombardımanı altında boğuşan izleyicinin, bazen geçmişin “fiyasko” etiketli filmlerini yeniden keşfetmesi, dijital dünyanın cilvelerinden biri olsa gerek. Amazon Prime Video da bu “kurtarılmış filmler” mezarlığının, pardon, arşivinin en çalışkan tedarikçilerinden biri konumunda. Gareth Edwards’ın bilimkurgusu “The Creator” gibi hak ettiği değeri sonradan bulan yapımların yanı sıra, Ryan Reynolds’ın kariyerindeki en olumsuz eleştirileri alan bir filminin yıllar sonra izlenme rekorları kırması ya da Nicole Kidman’ın “Holland” gibi merakla beklenen bir yapımının sessiz sedasız akışa dahil olması bu durumun tipik örnekleri.
Şimdi ise bu dijital diriliş kervanına, bir zamanların dev bütçeli batığı, şarkıcı Rihanna’nın da boy gösterdiği 2012 yapımı “Savaş Gemisi” (Battleship) katıldı. Universal Stüdyoları’na yaklaşık 150 milyon dolarlık bir zarar yazdıran ve eleştirmenlerce yerden yere vurulan bu yapım, 27 Mayıs itibarıyla ABD Prime Video’da “Görevimiz Tehlike: Ölümcül Hesaplaşma”nın hemen ardından en çok izlenen ikinci film konumuna yükselerek adeta küllerinden doğdu. Bu durum, “kötü film yoktur, yanlış zamanda gösterime girmiş film vardır” tezini doğrular mı bilinmez ama “Savaş Gemisi” için harika bir ikinci şans olduğu kesin.
Peki, bir zamanlar sinema salonlarında yankı bulamayan bu “uzaylı istilası ve bolca patlama” temalı görsel şölen, neden yıllar sonra akış platformu izleyicisinin gözdesi oldu? Cevap, filmin yıldızlarla dolu, hatta bazıları sonradan şöhret basamaklarını tırmanmış oyuncu kadrosunda gizli olabilir. Liam Neeson, Alexander Skarsgård, Taylor Kitsch ve Tadanobu Asano gibi dönemin popüler isimlerinin yanı sıra, Jesse Plemons, Rami Malek ve Hamish Linklater gibi geleceğin yıldızlarını da yardımcı rollerde görmek mümkün. Ve tabii ki, filmde korkusuz topçu Cora Raikes karakterine hayat veren Rihanna faktörü de cabası.
Hollywood’un mevcut eğlence markalarını (IP) devasa bütçelerle sinemaya uyarlama furyasının erken dönem bir örneği olan “Savaş Gemisi”, aslında hepimizin bildiği klasik bir masa oyununa dayanıyor. Bu fikir kağıt üzerinde ne kadar parlaktı bilinmez ama sonuç, Hawaii açıklarında uzaylı savaş gemilerine karşı ağır silahlı deniz araçlarının mücadelesini konu alan, bolca CGI ve gürültü vaat eden bir aksiyondan öteye gidememişti. Eleştirmenlerin yerden yere vurduğu, stüdyosuna milyonlar kaybettiren bir yapımın, yıllar sonra dijital bir platformda bu denli ilgi görmesi, izleyici alışkanlıkları ve “suçlu zevkler” üzerine yeniden düşünmemizi sağlıyor.
Belki de artık kimsenin bir filmi “izlemeye değer mi?” diye uzun uzun kritik okumadığı, algoritmanın sunduğu ya da sırf merak uyandıran bir kadronun hatırına “birkaç saatimi neden harcamayayım ki?” dediği bir dönemdeyiz. Sonuçta, bir sinema eleştirmeni olarak alaycı bir gülümsemeyle de olsa kabul etmek gerekir ki, Rihanna’nın devasa bir CGI uzay gemisinde yine devasa bir silahla uzaylılara ateş ettiğini izleyerek birkaç saat geçirmek isteyen bir kitle varsa, onlara kim, neden engel olsun ki? “Savaş Gemisi”nin bu ikinci baharı, belki de tam da bu kaygısız seyir arzusunun bir yansımasıdır.
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak