Tarantino’nun kaleminden çıkıp Oliver Stone’un yönetmenliğinde beyazperdeye taşınan Natural Born Killers, müziğin şiddet kadar güçlü olduğu bir film. Mickey ve Mallory Knox’un medyatik cinayet yolculuğu, yalnızca kurşun ve kanla değil, sesle de anlatılır.
Filmdeki müzikler Trent Reznor (Nine Inch Nails) tarafından derlenmiş, kurgulanmış ve bazen yeniden mikslenmiştir. Yani soundtrack, klasik bir “şarkı listesi” değil, bir zihin akışıdır — TV kanalları, haber sesleri, 60’lar country’si, endüstriyel rock ve Amerikan pop kültürü iç içe geçer.
Açılış: Kanlı Diner Sahnesi
🎵 “Waiting for the Miracle” — Leonard Cohen
Film, Leonard Cohen’in karanlık sesiyle açılır. Cohen’in dizeleri, Mickey ve Mallory’nin kanlı aşk hikâyesine ironik bir güzellik kazandırır.
Kaçış Yolu
🎵 “Shitlist” — L7
Arabada kaçarken çalan bu parça, 90’ların feminist punk enerjisini yansıtır. Mallory’nin öfkesini, hızını ve özgürlük arzusunu temsil eder.
Medya Deliliği
🎵 “Burn” — Nine Inch Nails
Trent Reznor’ın kendi bestesi, filmdeki medya-eleştirisi atmosferine tam oturur. Radyasyonlu televizyon sesleriyle birleşince, sanki seyircinin zihninde yankılanır.
Hapishane Bölümü
🎵 “The Trembler” — Duane Eddy
Western gitar tınıları, Mickey’nin mahkûmiyetinin ve medya tarafından kahramana dönüştürülüşünün altını çizer. Tarantino’nun ironik müzik kullanımını Oliver Stone bu sahnelerde daha da karanlıklaştırır.
Flashback: Mallory’nin Ebeveynleri
🎵 “The Way I Walk” — Robert Gordon
Sahne, absürt bir sitcom estetiğiyle kurgulanmıştır. Babası tarafından istismar edilen Mallory’nin hikâyesi, fonda neşeli bir rockabilly parçasıyla anlatılır — şiddetin televizyon eğlencesine dönüştüğü bir kara mizah dersi.
Yolda Aşk ve Cinayet
🎵 “Sweet Jane” — Cowboy Junkies
Lou Reed’in klasiğini melankolik bir şekilde yorumlayan Cowboy Junkies, Mickey ve Mallory’nin “aşk içinde kaos” halini mükemmel özetler.
Final Kaosu
🎵 “The Future” — Leonard Cohen
Film başladığı gibi Cohen ile biter. “I’ve seen the future, brother — it is murder.”
Bu sözler, filmin tematik özünü özetler: Medya, şiddeti besler ve sonunda herkes bu çarkın parçası olur.
Soundtrack Albümü
Resmî albümde yer alan 27 parça, diyaloglar ve ses montajlarıyla iç içe geçmiştir.
Öne çıkanlar:
-
Leonard Cohen – Waiting for the Miracle, The Future
-
Nine Inch Nails – Burn
-
L7 – Shitlist
-
Bob Dylan – You Belong to Me
-
Patsy Cline – Back in Baby’s Arms
-
Dr. Dre – The Day the Niggaz Took Over
-
Jane’s Addiction – Ted, Just Admit It…
-
Cowboy Junkies – Sweet Jane
-
Peter Gabriel – Taboo
-
Duane Eddy – The Trembler
-
A.O.S. – History (Repeats Itself)
Bu albüm, 90’ların “şiddet kültürünü” müzik üzerinden anlatan bir belgesel gibidir.
Apartman no:26 Notu
Natural Born Killers, Tarantino’nun müzik anlayışının başka bir yönetmenin vizyonunda nasıl evrilebileceğini gösteren eşsiz bir örnek. Tarantino’nun “müziği sahneye yerleştiren” tarzı, Oliver Stone’un “müziği sahnenin bir parçasına dönüştüren” montaj estetiğiyle birleşiyor. Sonuç? Bir cinayet öyküsünün içinden geçen, kan ve ritimle yazılmış bir Amerikan masalı.
