Oswaldo Maciá’dan Londra’da Bütüncül Sanat Deneyimi “Migratory Movements”

Aralık 8, 20254 dk okuma süresi

Kolombiyalı sanatçı Oswaldo Maciá’nın Exmouth Market’ta açılan “Migratory Movements” başlıklı sergisi, 5 Aralık 2025 – 15 Şubat 2026 tarihleri arasında, izleyicileri evrimsel karşılıklı bağımlılık ve türlerin hayatta kalması üzerine düşündüren sürükleyici bir ortama davet ediyor. Küratörlüğünü Maria do Carmo M.P. de Pontes’in üstlendiği bu sergi, Maciá’nın “flanör” yaklaşımıyla, fauna, flora ve insan davranışı arasındaki karmaşık bağlantıları keşfe çıkıyor.

Sanatçı, çalışmalarında göç hareketleri ve yerli olma fikrini sorguluyor. Hayatta kalmak ya da yok olmak amacıyla uzaklara seyahat eden bitki ve hayvanları inceliyor. Bu sorgulamanın temelinde, ünlü yazar Vladimir Nabokov’un aynı zamanda bir kelebek bilimci (lepidopterist) olarak “Blues” alt ailesi kelebeklerinin Asya’dan Amerika’ya Bering Boğazı’nı geçerek göç ettiğine dair 1945’teki alay edilen ancak DNA dizileme teknikleriyle bugün doğru olduğu kanıtlanan hipotezi yatıyor.

Koku, Ses ve Biyolojik Dramalar

Maciá, sergi mekânını duyusal bir Gesamtkunstwerk’e (Bütüncül Sanat Eseri) dönüştürüyor. Sanatçı, bu durumu olfactory acoustic composition olarak adlandırıyor.

Kokunun Bilinçdışı: Serginin merkezinde, Jasper Morrison tarafından tasarlanan bankların arasında bir kaide üzerinde, Senior Perfumer Ricardo Moya ile işbirliği içinde 2025’te yaratılan Consciousness (Bilinç) adlı özel bir koku eseri yer alıyor. Sanatçı, bilincin nasıl kokması gerektiği sorusunu soruyor.
İşitsel Miras: Maciá, sergideki işitsel-akustik kompozisyonu olan Tomorrow will be Cloudy (Yarın Bulutlu Olacak, 2001–25) ile, John Wilkins’in 17. yüzyıl Britanya’sında Nuh’un Efsanevi Gemisi’ne binen tüm türleri belirleme çabasını sorguluyor. Wilkins’in listelediği türlerin seslerini British Library arşivlerinden toplayarak, bu ses parçasını özel tasarlanmış bankların içinden veriyor. Böylece izleyici, sesi sadece duymakla kalmıyor, bedeninde de hissediyor.

Ekolojik Karşılıklı Bağımlılık

Sanatçı, çalışmalarında ekolojik karşılıklı bağımlılığın tuhaf ve ölümcül örneklerini sunuyor:

Ölümcül Çekicilik: Dead horse arum lily (korkunç ölü at zambağı), gorgeous ve tuhaf kokulu pembe bir çiçektir; leş kokusu yayarak mavi şişe sineklerini kendine çeker. Sinekler bu ölümcül karşılaşmada sonlarını bulurken, çiçekler döllenir ve yaşam döngüsüne devam eder.
Evrimsel Bağ: Tavandan sarkan iki afiş benzeri tuvalde, Magnolia virginiana çiçeği ile onu polenleyen Strangalia famelica böceği arasındaki alışılmadık ve en uzun evrimsel geçmişe sahip ilişkilerden biri sergileniyor.

Maciá’nın bu eserleri, bir Svalbard kömür madeni istasyonu, askeri makavlar ve Sahra Çölü’nden gelen rüzgar ve tozun birbirleriyle olan kırılgan müzakeresini, duyusal bir derinlikle birleştiriyor.