Los Angeles sanat sahnesinin merakla beklediği etkinliklerden biri, Perrotin Los Angeles‘ın ev sahipliği yaptığı Josh Sperling’in ilk Batı Yakası kişisel sergisi “Big Picture” oldu. 31 Mayıs’ta kapılarını açan ve 3 Temmuz 2025’e kadar ziyaret edilebilecek bu sergi, sanatçının on yıldır form ve renk ustalığına olan bağlılığını, aynı zamanda tasarıma doğru attığı heyecan verici adımları gözler önüne seriyor. Perrotin Los Angeles, 5036 W Pico Blvd, Los Angeles, CA 90019 adresinde bu büyüleyici görsel şölene ev sahipliği yapıyor.
Sanat, Tasarım ve Zanaatın Kesişim Noktası
Josh Sperling’in “Big Picture”ı, tam anlamıyla detaylarda gizli bir başyapıt. Ithaca merkezli sanatçının Perrotin’in Los Angeles’taki mekanındaki bu ilk kişisel sergisi, Sperling’in kendine özgü heykelsi resimlerini, bir on yıla yayılan form ve renk hakimiyetini ve son dönemdeki heyecan verici tasarım girişimlerini bir araya getiriyor. Sanatçının renkli, dalgalı şekillerden oluşan tuhaf lügati, sanat, tasarım ve zanaatın iç içe geçtiği sürükleyici bir ortamda taze bir enerjiyle hayat buluyor.
Serginin “Big Picture” başlığı, Los Angeles’ın film endüstrisinin merkezi olmasına ve galerinin eski Del Mar Tiyatrosu’nun dönüşümüne ustaca gönderme yapıyor; tiyatronun geçmişinden kalan markiz, gişe ve tiyatro salonu gibi unsurlar serginin atmosferine katkıda bulunuyor. Sperling’in eserleri, duvarın sınırlamalarının ötesine geçme arzusunu ve pratiklerindeki dinamik evrimi sergiliyor. Resimleri sadece daha üç boyutlu hale gelmekle kalmayıp, adeta duvardan fırlayarak kendi içlerine doğru kıvrılıyor; aynı zamanda resim dilini, işlevselliği estetik deneyimlere dönüştüren tamamen dolgun tasarım objelerine çeviriyor.
Formların Dansı: Kompozitler ve Modüler Mobilyalar
Serginin girişinde bizi karşılayan “Kompozitler” serisi, yan yana getirilen unsurların birer mikrokozmosu gibi, serginin atmosferini belirliyor. Sperling, keskin, düz yüzeyleri yükseltilmiş, eğrisel şekillerle çeşitli doku ve yüzey işlemleriyle harmanlayarak, değişen çizgisel perspektifler ve hareket yanılsamaları yaratıyor, bu da resmedilen kompozisyonlara hayat veriyor. Bu tablolar, Sperling’in genel pratiğinde zıtlıklar yerine uyum içinde çalışan bir dizi ikiliği kucaklıyor: düzen ve kaos, yapı ve serbestlik, minimalizm ve maksimalizm. “Kompozitler”, form, renk ve desenin özenle hazırlanmış, güçlü bir şekilde çarpışan koreografileri olarak, sanatçının 1980’lerin Memphis tasarımı, Los Angeles’ın yol işaretleri ve 1960’lı ve 1970’li yılların minimalist resimleri gibi birçok ilham kaynağını kapsadığı için pratiğine ideal bir giriş sunuyor.
Modülerlik, Sperling’in pratiğinin temelinde yer alıyor. Bu yaklaşımı mobilyalara genişletmesi şaşırtıcı değil; bu, çocukluk aşkı Legoların yetişkin bir tezahürü olarak görülebilir. İlk odanın merkezinde, canlı Kvadrat yünüyle kaplı yedi tekli ve altı çiftli oturma alanı bulunuyor. Sperling’in yüzyıl ortası mobilyalarının temiz çizgilerine getirdiği eğlenceli, çağdaş yorum, Pierre Paulin’in 1960’ların ikonik geometrik mobilyalarının mirasını sürdürüyor. Bu çalışma, sanatçının imzası olan “boğa gözü” ve “çift baloncuk” motiflerinin gökkuşağı bir düzenlemesi; tombul tabureler bir araya gelerek “Çift Baloncuk” resimlerinin üç boyutlu bir versiyonunu oluşturuyor. Paulin gibi, Sperling de işlevsellik uğruna sanatsal bütünlükten ödün vermiyor. Tabureler kullanıcı dostu ve kolayca ayrılabilir, ancak bir araya getirildiklerinde, parçalarının toplamından daha fazlası oluyor, estetik açıdan hoş ve sosyal etkileşimi kolaylaştıran davetkar ve cesur bir çark oluşturuyorlar. Aslında, taburelerin tasarımı, bir bağlantı ve uyum hissi oluşturan görsel bir ipucu sağlıyor.
Düşünce ve İşçiliğin Katmanları: Kıvrımlar ve Aynalar
Sperling’in kariyerindeki birçok “Kıvrım” gibi, “Swoop” adlı eserler de alışılmadık bir formatta gerilmiş tuval resimleridir. Doygun tek renkli yüzeyler formun parlamasına izin verirken, aynı zamanda aldatıcı bir düzlük yanılsaması yaratıyorlar. Neşeli, şeker kaplı döngüler, basitlik ve organik özgürlük havası veriyor. Ancak bunlar, karmaşık ve metodik bir fikir üretme, inşa etme, yapılandırma ve kurulum sürecinin bir sonucu.
Başlangıçta geleneksel resim formatlarıyla çalışırken, özel ekipman gerektirmediği için, bir sanat öğretmeni, ahşap ustası ve seramikçinin oğlu olan Sperling, en çok inşa etme zanaatına önem verdiğini inkar edemedi. Daha sonra, iskeletlerini inşa etmede yardımcı olmak için makineleri de dahil ederek sürecini bilinçli olarak karmaşıklaştırdı. Sperling’in şekillendirilmiş resimlerinin temelleri, gerilmiş tuvalle kaplanmadan ve ardından boyanmadan önce kıvrılmak ve istiflenmek üzere tasarlanmış karmaşık kontrplak yapılardır. Form ön planda olduğundan, kompozisyonlarını kurgulamadan önce genellikle stüdyosunun zeminini kaplayan devasa boya kartelalarından renk eklemeden önce gri tonlamalı kağıt maketlerle çalışıyor. Görünüşe göre, zahmetsiz görünmesi için çok fazla planlama ve emek gerekiyor.
“Swoop” duvarının karşısında, “Big Picture”a en beklenmedik ekleme bulunuyor: amipler benzeri aynalardan oluşan büyük bir enstalasyon. Punchy renklerle boyanmış veya püskürtülmüş diğer objelerin aksine, Sperling bunlarda malzemelere sadık kalıyor. Aynaların çerçeveleri dişbudak ve ceviz ağaçları arasında değişiyor, Noguchi’nin 1970’li mermer heykeli “The Opening”i anımsatıyor; bu heykel, daha küçük bileşenler kullanılarak büyük bir heykelin nasıl bir araya getirileceğini gösteriyordu. Bu desen aynı zamanda Memphis’in siyah-beyaz çizgilerine de gönderme yapıyor. Yakındaki serpantin bank, Candyland’deki bir yol gibi odanın içinde kıvrılıyor, aynaların bölümlenmesini yankılıyor. İlk odadaki mobilyalar gibi, renk bloklu bileşenlere sahip bu parça, Sperling’in modülerlik arayışını sürdürdüğünü vurgularken bağlantıyı da iletiyor.
Babası gibi, Sperling de aslında bir ahşap ustası. Aynalar, diğer eserlerdeki boya katmanlarının altında gizlenen yapıları daha şeffaf bir şekilde ortaya koyuyor. Bu enstalasyon, sanatçı için kelimenin tam anlamıyla ve mecazi olarak bir yansıma anı gibi hissettiriyor. Doğal ahşap aynalar şaşırtıcı bir değişim gösterirken, onların enstalasyonu, aynaların yüzeylerine bakıldığında karşı duvardaki renk patlamasını güçlendirerek Sperling’i kariyerinin çoğu boyunca tanımlayan estetiği kutluyor. Tasarım merceğinden bakıldığında, Sperling, sevdiği arketip formlarını dönüştürürken, aynı zamanda zanaatla çevrili çocukluğuna da bir dönüş yapıyor. “Big Picture”, Sperling’in zaten katmanlı olan pratiğini daha da karmaşık hale getiren, pratiğini yeni bir boyuta taşıyan üretken bir geri besleme döngüsü sunuyor.
Sergi Adı: Big Picture
Sanatçı: Josh Sperling
Yer: Perrotin Los Angeles, 5036 W Pico Blvd, Los Angeles, CA 90019
Tarihler: 31 Mayıs – 3 Temmuz 2025
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak