İstanbul sanat sahnesi, SANATORIUM Tophane’de 10 Ocak 2026 tarihine kadar küratör Uras Kızıl tarafından hazırlanan “The Whisper of Things” sergisiyle, posthümanizmin derin sularına dalıyor. Sergi, Selim Birsel, Sinem Dişli, Sibel Horada, Emre Hüner, Ege Kanar, Çağla Köseoğulları, Ali Miharbi ve Yağız Özgen gibi sanatçıların manzarayı konu alan araştırmaya dayalı süreçsel çalışmalarını bir araya getiriyor.
Manzara: Estetikten Ontolojiye
Sergi, manzara kavramını, salt pitoresk (manzaralı) işlevinin ötesine taşıyarak, onun kavramsal katmanlarını tartışmaya açıyor. Romantizm döneminde sosyal ve politik ilişkileri ifşa eden bir güç olan manzara, günümüzde ise posthüman dönüşümün etkisiyle bakışını insan dışı olana çeviriyor. Bu, serginin imgelerinin yeni içeriğini belirliyor: insan dışı ötekinin hikayesini dinlemek.
Sergi, bu hikaye anlatıcısı pozisyonunu alarak, insan dışı şeylerin varlığını yeniden formüle edilmiş bir manzara/imge düzleminde görünür kılmayı ve varoluşla ilgili ontolojik bir problem ortaya koymayı hedefliyor. Bunu başarmak için, gerçek ile kurgu, ampirik ile spekülatif, mutlak ile göreceli arasındaki gerilimde gezinerek, yeni anlatılara alan açıyor.
Bedenlenmiş Manzara ve Duyusal İnşa
“The Whisper of Things”, insan dışı varlıkları içeren anlatıları aracılığıyla sezgisel ve duygusal yankılar yaratıyor. Sergide kullanılan malzemeler, bu “bedenlenmiş manzara” kalıplarını tamamlıyor:
-
Malzemeler: Ses, renk katmanları, kimyasal reaksiyonlar ve poliüretan köpük, plastik epoksi, silikon, cam, kauçuk gibi elementler.
-
Mekânsal Dönüşüm: Sergi, sadece imgeleri değil, galeri mekânını da yeniden formüle ediyor. Ofis alanı olarak kullanılan arka bölüm ve depo olarak işleyen sarmal merdivenle inilen bodrum katı da sergiye dahil ediliyor.
