Londra’daki Gagosian galerisi, sanatçı Kathleen Ryan‘ın galerideki ilk kişisel sergisi “Roman Meal”‘a ev sahipliği yapıyor. 15 Ağustos 2025 tarihine kadar gezilebilecek olan bu sergide, Ryan’ın fayda ve aşırılık, lüks ve iğrenme gibi fikirleri ele alan iki yeni büyük ölçekli heykeli yer alıyor. Sanatçı, kültürün sürekli bir dönüşüm halinde olduğunu düşünürken, eserlerinde absürt bir mizah duygusunu da koruyor.
Ryan, gündelik nesnelerin sürreal yorumlarıyla tanınıyor. Daha önce insan boyutunda parıldayan bir balkabağı, kullanılmış bowling toplarından yapılmış narin bir inci kolye ve bir kokteyl garnitürü olarak 1968 model bir AMC Javelin’in bagajını delen alüminyum bir şemsiye gibi eserler üretmişti. Geleneksel yapım ve süsleme tekniklerini doğal ve yapay nesne ile malzemelere uygulayan Ryan, organik ve yapay olanı bir araya getirerek arzu, bolluk ve yaşam-ölüm döngüsü üzerine gerilimli ama öz farkındalığı yüksek meditasyonlar sunuyor.
Çürümüş Meyveler ve Günlük Ekmek
Davies Street’teki sergi, Ryan’ın süregelen “Bad Fruit” (2018-) serisinin devamı niteliğinde olan iki yeni büyük ölçekli heykeli sunuyor: “Fender Bender” ve “Sliced Bread (Golden Hour)” (her ikisi de 2025). “Fender Bender”, birbirine yaslanmış bir çift üçgen limon dilimi; “Sliced Bread (Golden Hour)” ise bir odanın arka duvarına yaslanmış küflü bir ekmek dilimi olarak tasvir edilmiş. Ryan, bu eserlerinde büyük boyutlu, çürümekte olan yiyeceklerin yüzeyini, yarı değerli taşlarla adeta resimsel bir bolluk içinde kaplıyor.
Ryan’ın eserlerinin mizahı, konu ile onu tasvir etmek için kullandığı, çoğu zaman uyumsuz malzemeler arasındaki ileri geri animasyonlu bir diyalogdan kaynaklanıyor. Örneğin, “Sliced Bread (Golden Hour)”‘daki ekmek dilimi, bir zamanlar atılmış olan king-size bir şiltenin temel varlığını ortaya çıkaran, kalan çapraz dikiş desenleriyle dikkat çekiyor. Bu sayede, sanatçının pratiğinde sıradan konular, kolektif ve bireysel hikayelerle zenginleştirilerek anlam kazanıyor.
Ryan’ın bu eseri, temsil ettiği konunun ve ona form veren nesnenin yanı sıra, lüksün absürt bir şımartılması ve eleştirisi; büyüme, zamanın geçişi ve ölümlülük üzerine bir meditasyon; ve sanatçının kendi çocukluğunun, belirli bir önceden kesilmiş ekmek markası içinde korunmuş kalıcı bir hatırası olarak işlev görüyor.
Bu arada, Ryan’ın 2024’te Hamburger Kunsthalle’de başlayan ve onun sanatsal çalışmalarının ilk büyük müze incelemesini sunan sergisi, Norveç’in Jevnaker kentindeki Kistefos’ta 12 Ekim 2025 tarihine kadar devam ediyor.
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak