Çin Mahallesi’nde Yirmi Yıl: Thomas Holton’dan “The Lams of Ludlow Street” Sergisi!

Temmuz 31, 20256 dk okuma süresi

Komşu, haberi sana okumamı ister misin?

New York’taki Baxter St Camera Club, fotoğrafçı Thomas Holton‘ın ikonik serisi “The Lams of Ludlow Street” ile izleyicileri, Çin Mahallesi’nde yaşayan Lam ailesinin hayatına yirmi yıllık samimi bir yolculuğa çıkarıyor. Sergi, 13 Ağustos’a kadar Baxter St Camera Club’ın Ludlow Caddesi’ndeki yeni beyaz küp alanında devam ediyor.

Holton, 2003 yılında başlayan ve Lam ailesinin New York City’nin Çin Mahallesi’ndeki 350 metrekarelik küçük dairelerinde sadece nerede değil, nasıl yaşadıklarına da odaklanan projesiyle dikkat çekiyor. Sergideki “Çamaşır Kurutma” (2004) gibi fotoğraflar, bir ailenin kısıtlı alanlarında yaşam alanlarını nasıl genişlettiğini ve taze havaya nasıl ulaştığını gözler önüne seriyor. “Banyo Zamanı” (2004) veya “Aile Portresi” (2004) gibi eserlerde, günlük objeler bile ailenin düzeninin bir parçası haline geliyor. Küçük bir çocuğun bisiklete bindiğini, büyüdüğünü, genç bir kızın elinde cep telefonuyla ergenliğe adım attığını ve ardından bir akıllı telefonla “Black Mirror” izlediğini görüyoruz. Annenin modaya olan ilgisi ise “Günün Kıyafeti” (2024) gibi eserlerde, tam bir sokak giyimi ve Supreme çantasıyla öne çıkıyor.

İçeriden Bir Dışarıdan Bakış: Kimlik ve Kültürel Kesişimler

Holton’ın fotoğrafları, göçmen ve diasporik estetiğe hassas bir yaklaşım sergiliyor. Bu kareler, annelerinin kültüründen gelen işletmeleri sıkça ziyaret etme, tutumlu olma ve yaratıcı pratiklerden ortaya çıkan güzelliği ortaya koyuyor. Flushing’de gördüğümüz gökkuşağı renkli toz bezleri, Çin eczanelerinin takvimleri veya “Pasaport Fotoğrafları”nda (2003) bir kapıyı açık tutan ayakkabı bağı gibi küçük detaylar, Amerikan markalarının kültürümüze nasıl dahil olduğunu sembolize ediyor.

Çin ve “Amerikan” kökenli melez bir New Yorklu olan Holton, bu seri aracılığıyla “Çin köklerinden kopukluk hissiyle” yüzleşiyor ve “başka bir ailenin deneyimleri aracılığıyla kendi kimliğindeki boşlukları dolduruyor”. Özellikle serginin ilk eseri olan “Pasaport Fotoğrafları”ndaki aralık daire kapısı, hem izleyici hem de fotoğrafçı için sergiye açılan mecazi bir kapı görevi görüyor.

Sergi, George Floyd’un polis tarafından öldürülmesinin uluslararası protestolara ve ırksal hesaplaşmaya yol açtığı ve Asyalılara yönelik nefret suçlarının arttığı COVID-19 döneminden sonra, 2021’de Home galeride dört fotoğrafla başlamış. İlk başta bazıları, fotoğrafçının konuları aracılığıyla kendini daha iyi anlama isteğinden kaynaklanan bir gözetleme hissi duyduysa da, Lam kardeşlerin en büyüğü Michael Lam’in Holton’dan gençken onlara bakan, sonra üniversiteye götüren bir “amca” olarak bahsetmesi, bu algıyı yumuşatmış.

Bu perspektiften bakıldığında – gevşek kronolojik sırayla asılmış, bazıları çerçeveli, bazıları doğrudan duvara iğnelenmiş düzinelerce büyük ve küçük fotoğraf – en açık şekilde ortaya çıkan şey, Holton’ın Lam ailesine olan bağlılığının derinliği oluyor. Yeni eserler, çocukların kendi kimliklerini buldukça kendi kendini biçimlendirme unsurlarını sergiliyor. Sergideki favori eserlerden biri, o küçük kızın gözleri kapalı ve avuç içi açık bir şekilde şarkı söylediği, Çin Mahallesi’ndeki bir dairede olmadığı kesin olan “Taylor Swift Karaoke” (2024) olabilir. Fotoğrafların tarzı bile değişimin işaretlerini gösteriyor: “A Crowded Christmas” (2022) adlı eserdeki mavi ve pembe ışıklar (internette “biseksüel aydınlatma” olarak bilinen), adeta “Euphoria” dizisinden bir kare gibi duruyor. “Lunar New Year Dinner” (2024), 2011’deki bastırılmış “Yedi Kişilik Akşam Yemeği”ne göre, baş üstü perspektifi ve doygun renkleriyle daha belirgin bir şekilde Instagramvari bir estetiğe sahip.

“The Lams of Ludlow Street”, Baxter St Camera Club’ın yeni beyaz küp mekanını açıyor. Bu, fotoğrafların çekildiği dönemin büyük bir kısmında düşünülemez bir kiracı olurdu. Serginin, Holton’ın Lam ailesine olduğu kadar, Lower East Side topluluğuna da kök salmış, bağlı ve sorumlu olmasını umuyorum.