Dirimart Dolapdere’de açılan Gardenscapes, Çağla Ulusoy’un izleyiciyi mekânın içine doğru çeken özel bir duyarlıkla tasarladığı bir alan. Ulusoy’un pratiğinde sıkça karşılaştığımız katmanlı yüzeyler, bu kez yalnızca tuvalde değil; galerinin kendi mimarisine dokunan, mekânı yeniden kuran bir evren olarak karşımıza çıkıyor. Sanatçının gündelik hayattan topladığı fragmanlar, yaşadığı coğrafyanın derin izleri ve soyutla gerçeğin arasındaki o ince, titreşimli çizgi, Gardenscapes’in bütün ritmini belirliyor.
Ulusoy’un resimleri her zaman bir bellek meselesiyle konuşur: hem bireysel hem kolektif hafızanın iç içe geçtiği, yüzeyde belirip kaybolan görüntüler, zamanın sürekli dalgalanan akışını duyumsatır. Jüt, balmumu, kum gibi malzemelerin yağlıboya ve akrilikle kurduğu birliktelik, terk edilmiş mekânların kırılganlığına dokunan bir derinlik yaratır. Doğu ve Batı resim duyarlılıklarının aynı yüzeyde buluştuğu bu estetik, hem uyumlu hem çelişkili bir birliktelik taşır; tıpkı sanatçının işlerindeki nostaljiyle yönsüzlük arasındaki o ince gerilim gibi.
Sergi, sanatçının 2025’te yayımlanan OVERWORKED kitabıyla açılıyor; fotoğraflar, hazır imgeler ve kolajların bir araya geldiği bu kitap, Ulusoy’un zihinsel arşivine bir tür giriş kapısı işlevi görüyor. Sayfalardaki parçalanmış görüntülerin sergide fiziksel bir düzleme taşınması, izleyiciyi imgelerin içine çekiyor. Bu kez yalnızca görsel bir izlek değil; çevreleyen, dokunan ve mekâna bulaşan bir deneyim söz konusu.
Ulusoy’un kurduğu bahçe, geleneksel bir düzenleme anlayışından uzak. Bu bahçe, doğa ile yapılı çevre arasındaki mesafeyi çoğaltan, yer yer huzursuz eden, hatta sınırları yeniden tarif eden bir evren. Tıpkı bir ekran gibi: keskin hatlarla belirlenmiş ama sezgisel bir dikkatle kurgulanmış, fantastik bir kaçış alanı. Parlak yüzeyler hem suyu hem dijital bir hissi çağrıştırırken, resimlerin sıcaklığı izleyiciyi dengeleyen bir tutunma noktası sunuyor. Bu çift yönlü çekim — soğukla sıcak, yapayla doğal, gerçeklikle hayal arasında — serginin ana ruhunu oluşturuyor.
Mekânın sonunda yer alan video ve ses yerleştirmesi, bu deneyimi tamamlayan sakin ama yoğun bir durak. Karanlıkta belirip kaybolan imgeler, ağacın eksik dallarını tamamlar gibi resimlerin dünyasını genişletiyor; izleyici, bahçeyi kendi içinde yeniden kurmaya davet ediliyor. Ulusoy’un bahçesi tek bir anlam taşımıyor; tam aksine, belirsizliğin sakinliğinde kendi yerini bulan bir düşünme alanı sunuyor.
Gardenscapes, izleyiciyi yalnızca bir sergiye değil, sezgiselliğin, belleğin ve zamanın katmanlarına doğru davet eden sessiz bir yolculuk olarak 23 Kasım 2025 tarihine kadar Dirimart Dolapdere’de yer alıyor.
