Ryan Murphy, son yılların en tartışmalı yaratıcılarından biri olmaya devam ediyor. “Dahmer — Monster: The Jeffrey Dahmer Story” ile 2022’de başlattığı antoloji serisi, hem büyük bir izleyici kitlesine ulaştı hem de etik sınırları zorladığı gerekçesiyle yoğun eleştiriler aldı. 2025’te ise sıradaki dosya açıldı: “Monster: The Ed Gein Story.” Bu kez konu, Amerikan korku sinemasının en karanlık ilham kaynağı olan Ed Gein. Ancak Murphy’nin yorumu, klasik bir suç anlatısından çok daha tuhaf bir yöne gidiyor.
Ed Gein’in Hikâyesi: Gerçek Korkunun Kaynağı
Charlie Hunnam’ın canlandırdığı Ed Gein, sinema tarihinin en ürkütücü karakterlerine ilham veren gerçek bir figür. “Psycho”daki Norman Bates’ten, “The Texas Chain Saw Massacre” ve “The Silence of the Lambs”taki ikonlara kadar birçok filmde onun yankısını duymak mümkün. Murphy ise bu hikâyeyi, kanlı gerçekliğinden sıyırarak daha “duygusal” — hatta şaşırtıcı biçimde erotik — bir anlatıya dönüştürüyor. Bu tercih, dizinin tonunu alışılmış “seri katil estetiği”nden çıkarıp absürt bir melodrama dönüştürüyor.
Final Bölümünde Şok: Mindhunter Crossover’ı
Asıl sürpriz ise final bölümü **“The Godfather”**da geliyor.
Murphy, Netflix’in yıllardır geri dönmesi beklenen kült dizisi “Mindhunter” ile açık bir bağlantı kuruyor. Bölümün ilk dakikalarında görüntü dili tamamen değişiyor, kamera açıları ve renk paleti David Fincher’ın dizisini andırıyor. FBI ajanları John Douglas (Sean Carrigan) ve Robert Ressler (Caleb Ruminer) sahneye çıkıyor. Ancak bu noktada işler daha da garipleşiyor — çünkü ikili, “Mindhunter”ın ana karakterleri Holden Ford ve Bill Tench’in neredeyse birebir kopyası gibi görünüyor. Üstelik Jerry Brudos karakteri (Happy Anderson) dizideki rolünü yeniden canlandırıyor.
Sonuç: Gerçek bir crossover değil, adeta “düşük bütçeli bir evren teması.” Yine de bu sahne, izleyiciler arasında büyük bir tartışma yarattı — Murphy, Fincher evrenine saygı mı duruşunda bulundu, yoksa onu parodiye mi çevirdi?
Netflix’in Seri Katil Evreni Nereye Gidiyor?
Bu birleşme, Ryan Murphy’nin kendi “cinayet antolojisi evrenini” genişletme niyetini açıkça gösteriyor. Gerçek suçların popüler kültürdeki yerini yeniden tartışmaya açarken, etik çizgiyi yine belirsiz bırakıyor. “Monster: The Ed Gein Story” bir yandan sinema tarihine referanslar sunarken, diğer yandan Netflix’in içerik stratejisinin de bir göstergesi: Tanıdık korkular, yüksek tempolu sahneler ve tartışma garantili final bölümleri.
Apartman No:26 Yorumu
“Monster: The Ed Gein Story”, hikâyesinden çok ürettiği yankı ile konuşulacak bir yapım. Murphy’nin gerçek suç anlatılarını neredeyse bir pop kültür evrenine çevirmesi, izleyiciyle manipülatif ama büyüleyici bir ilişki kuruyor. “Mindhunter” göndermesi, hem nostaljik bir dokunuş hem de Netflix’in kendi mirasına ironik bir selam. Sonuç olarak, “Monster” serisinin yeni sezonu izleyicide rahatsızlık uyandırıyor — ama tam da bu rahatsızlık, onu akılda kalıcı kılıyor.
