130 yıldır pek çok akademisyeni zorlayan Orta Çağ’dan kalma edebi bir bulmaca nihayet çözüldü! Cambridge’den Dr. James Wade ve Dr. Seb Falk, uzun süredir kayıp olan İngiliz kültürü hazinesi “Wade Şarkısı”nın aslında canavarlarla dolu bir destan değil, bir şövalyelik romantizmi olduğunu ortaya çıkardı.
Bu çığır açıcı keşif, Chaucer’ın yazılarındaki en ünlü gizemi çözmekle kalmıyor, aynı zamanda Orta Çağ’da bir vaizin popüler kültürü vaazında kullandığına dair nadir bir kanıt sunuyor. Araştırmacılar, 1896’da M.R. James tarafından keşfedilen eserin tek parçasındaki “elfler” kelimesinin yanlış okunduğunu ve doğrusunun “kurtlar” olduğunu belirledi. Falk, bu değişikliğin efsaneyi canavarlardan uzaklaştırıp “şövalye rakiplerinin insan savaşlarına” taşıdığını vurguluyor.
James Wade, bu buluşun Chaucer’ın “Troilus ve Criseyde” ile “Tüccarın Hikayesi”ndeki Wade göndermelerini çok daha anlamlı hale getirdiğini belirtiyor. Eskiden kafa karıştıran bu atıflar, Wade’in bir şövalyelik romantizmi olduğu bilgisiyle, Chaucer’ın ironisini ve hikayeye kattığı derinliği açığa çıkarıyor.
Araştırmacılar, 12. yüzyılın sonlarına ait “Humiliamini” vaazının metnini detaylıca inceleyerek, yazarının büyük olasılıkla Alexander Neckam (1157–1217) olduğunu belirlediler. Seb Falk, vaazı, vaizlerin dinleyicilerini kendine bağlamak için popüler kültürü kullandığı “yaratıcı bir deney” olarak tanımlıyor. Vaazın günümüzle de hala bağlantılı olduğunu belirten James Wade, “En büyük tehdidin canavarlar değil, biz insanlar olduğu konusunda uyarıyor,” diyor.
Bu keşif, Orta Çağ edebiyatı ve kültürü hakkında bildiklerimizi yeniden şekillendirirken, geçmişle aramızdaki köprülerin aslında ne kadar canlı olabileceğini de gösteriyor.
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak