🎐 Work / Home / Work: Setouchi Triennale 2025’te Sessiz Bir Döngü

🎨 Utazu kasabasının tuzlu belleğinde bir sanatçı nefes alıyor.

Bu sonbahar, Japonya’nın Kagawa Eyaleti’nde yer alan küçük ama katmanlı bir kasabada, bir sanatçı yeni bir sessizlik inşa edecek. Setouchi Triennale 2025 kapsamında, sanatçı (ismi metinde yer almamış olsa da) Utazu’da, Sankaku Residence adlı tarihi yapının içinde bir yerleştirme sunacak: Work / Home / Work.

3 Ekim – 9 Kasım 2025 tarihleri arasında gerçekleşecek serginin odağı, yalnızca mekânın mimarisi değil; aynı zamanda mekânın hatırlattığı ritim: işe gitmek, eve dönmek, sonra yeniden işe dönmek.
Yani o görünmez döngü: yaşadığımız ama çoğu zaman fark etmediğimiz, günün içinde eriyen hareketler zinciri.

Yerleştirmenin gerçekleşeceği Utazu, Japonya’nın en küçük yüzölçümüne sahip kasabası olabilir ama bir o kadar yoğun, bir o kadar tarih yüklü. Bir zamanlar tanrıların evi olarak kabul edilen bu coğrafya, Heian döneminde önemli bir limana dönüşmüş, Edo dönemindeyse Japonya’nın önde gelen tuz üretim merkezlerinden biri olmuştu. Tuz tarlaları çoktan kaldırılmış olsa da, toprağın hafızasında o keskin beyaz kalıntı hâlâ duruyor. Ve işte bu toprak, şimdi bir sanatçı tarafından yeniden okunacak.

“Work / Home / Work” adlı bu enstalasyon, isminden yola çıkıldığında sıradan hayatın en sık tekrar eden ritmini hatırlatıyor. Ama bu basit cümledeki sessizlikler, belki de eserin kendisini oluşturacak.
Eve dönmek ne demek? Aynı yere dönmek ama farklı bir zihinle… Çalışma, üretme, barınma ve yeniden başlama…
Yerleştirmenin duyurusu, o zamansız döngüye sessizce bakmayı öneriyor gibi.

Ayrıca 5 Ağustos 2025’te gerçekleştirilecek açık stüdyo günüyle, ziyaretçilere sanatçının sürecine tanıklık etme şansı da tanınıyor. Belki henüz tamamlanmamış bir yapı, belki yalnızca birkaç iz, belki sadece bir masa… Ama kesin olan şu ki, Work / Home / Work yalnızca mekânı değil, içsel ritimlerimizi de sergileyecek.

Apartman No:26 Notu:
Bazı yerleştirmeler vardır; gözle değil, alışkanlıkla izlenir.
Work / Home / Work, sadece bir yer değiştirme değil; ruh hâllerimizin, tekrarlarımızın ve unuttuğumuz mikro geçişlerin şiirsel bir haritası olabilir.
Bu iş, bir hatırlatıcı: her sabah evden çıkarken yalnızca adım atmıyoruz, görünmeyen bir koreografinin parçası oluyoruz.