8 Şubat Cumartesi akşamı İzmir Hangout PSM’de Pentagram şöleni yaşandı. Ön grup olan Alkera, progressive notalarla İzmir seyircisini ana şova hazırladı. Isınan kalabalık içinde ön safta bulunan gençler dikkat çekti. Tam kadro İzmir’e gelen Pentagram uzun açılışından sonra konseri ivmeledi ve yaklaşık 3 saat süren bir yolculukta salondaki herkesin “kendi en sevdiği” şarkılarla herkesi mutlu etti.
Hangout PSM’nin sahnesine ilk giriş yapan Ozan Tügen oldu. Cenk Unnu, Tarkan Gözübüyük, Metin Türkcan, Demir Demirkan’lı efsane kadronun Hakan Utangaç solistliğindeki ilk kısım; Alkera ile Pentagram arasında bir köprü kurarak sahneyi cayır cayır
yaktı. Video mapping’teki kırmızı renkler ile Utangaç’ın kostümü ve sesi ile gitarı birleşince seyirci alev alev gelen bir konsere kendini hazır etti. Sahnede Sanlısoy, Ergen, İlkan gibi isimler de beklenirken 3-4 şarkılık ana solistlik ile tüm isimlerin performanslarını izledik.
“Ustaca ve güçlüydü.”
Bu açıdan da tüm kadroyu, 4-5 birleştirilmiş kısa konserlerde izleme deneyimi sundu bize grup. Hakan Utangaç, Ogün Sanlısoy’u sahneye davet ettikten sonra seyirci mutlulukla çığlık attı. Sanlısoy’un sahnenin tamamını, kendine özgü “kendinden emin” doğallığıyla ve grup arkadaşları ile omuz omuza “ele geçirişi”ni izlemek muazzam bir deneyimdi. Solo kariyerlere sahip solistleri Pentagram içindeki 90’lar ruhu alevi görmek 30 senelik dinleyiciler için zaman yolculuğunun en keyifli kısmını oluşturdu. Sanlısoy’un Metin Türkcan ve Gözübüyük ile kurduğu yakın iletişimi; ön sıradaki ve görebildiği seyircilerle göz göze kurduğu anlık bağlar ve bu tavra devam etmesi ise sahne ve seyirci ayrımını yıktı. Ustaca ve güçlüydü.
Özellikle Anatolia albümü ağırlıklı açılan konserde “Şeytan Bunun Neresinde” icrasında Hakan Utangaç’ın taktığı şeytan maskesi kesinlikle görsel bir anlam kattı, ben de kalabalığın içinde şeytan boynuzumu, Sanlısoy’un da bu şarkıda çok yaptığı gibi alnıma koydum ve şarkı sözlerini herkesle bir haykırdım.
Gökalp Ergen’in en önde, ağır bir kaya gibi dik ve güçlü duruşu ile grup devam etti konser. Mikrofon ayağını sahne aksesuarından öte kendi aksesuarı olarak kolayca kullandı ve sahneyi ikiye bölen duruşu ile performansını icra etti: “Bizler Tanrı’nın kayıp Çocukları” Ve sona saklanan Murat İlkan sahneye geldiğinde neşe ve coşku katlanarak büyüdü. Güçlü ses, ikonik duruş ve tınısı ile seyirci kendinden geçti. Yaz aylarında Kültürpark’ta izlenenden sahnelerinden farklı bir sıralamaya sahip Hangout Pentagram konseri, İzmirli seyircinin yüzünü güldürdü.
Konsere dair kişisel notlarım:
-Metaboy’un mutsuz duruşunu Sanlısoy’un bozup suratında gülümseme oluşturması
-Demir Demirkan’ın İbanez Pearl White’ı ile mavi ışık altında uzun bir solo atması
-Yazıda da bahsettiğim şeytan maskesi ikonası
-Sanlısoy’un şarkı vurgularında silah hareketi yapıp son vurguda kendi eliyle kendini vurması
-Gökalp Ergen’in mikrofon ayağını asla bırakmayışı
-Gözübüyük’ün kravatlı kıyafeti ve konserin kesinlikle en çok eğleneni olması
-Ön sırada headbang yapan gençler ile şarkı sözlerine katılmayıp sessizce dinleyen ve izleyen
ellili izleyicilerin sinerjisi
-İzmir’de Pentagram efsanesine aşık en az 100 kişi bulabilirim ve siyah en güzel renktir.
Yazan: Ezgi Gizem Gülümser
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum yap