Usta yazar Şermin Yaşar, “Biri Daha Var” diyerek masalların görünmeyen kahramanlarını anlatıyor; okuru söylenmeyeni merak etmeye, düşünülmeyeni düşünmeye ve dünyayı her yönüyle görmeye davet ediyor… “Bir varmış, bir yokmuş…” diye başlar bütün masallar.
Ve gerçekten de birileri varken birileri yoktur.
Bazılarının hikâyesi anlatılırken bazılarından hiç söz edilmez. Varsa yoksa başrol; ötekiler neler yaşamış, neler hissetmiş hiç söylenmez. Kahramanlar konuşulur… Başarılılar, güzeller, yakışıklılar, göz önündekiler, hızlı ve dikkat çekici olanlar konuşulur. Oysa her hikâyede birileri daha vardır. Görmediğimiz, bilmediğimiz, konuşulmayan, anlatılmayan ama en az anlatılanlar kadar değerli olan birileri… Mesela masalda sadece 7 cüce mi vardı? Geppetto Usta’nın, bir oğuldan başka isteği yok muydu? Çiftlikteki tavuklar altın yumurtlayamadıkları için ne hissetmişlerdi? Rapunzel masalında “oradan geçen bir prens”in neden adı sanı yok? Peki Kırk Haramilerin kırkı da kötü müydü?
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum yap