Beklenmeyen Değişim; Kasırgalar

“Kasırgalar”ın en önemli özelliklerinden biri, aksiyon-gerilim filminin gizli bir romantik komedi olmasıdır. Memleketine dönen, çekici bir adamla tanışan ve flört etmeye başlayan bir kadının hikayesidir. Kate (Daisy Edgar-Jones) ve Tyler (Glen Powell) arasındaki kimya izleyicileri büyüler ve aşklarının gelişimini keyifli kılar.

“Kasırgalar”ın tek sorunu, Tyler’ın Kate’i havaalanında yakalamaya çalıştığı ve bu sırada büyük bir park cezası aldığı final sahnesidir. Bu, klasik romantik komedi klişesidir ve izleyicileri tatmin etmeyen bir noktadır. İyi bir ritim sağlamaz ve öpüşme sahnesinini izleyiciye sunmadan final yapması anlamsızdır.

Ayrıca ilk başta çekilen öpüşme sahnesinin başka bir versiyonunun olduğu ortaya çıktı. Bu sahnede, oyuncuların performanslarının gerçekten iyi olduğu fakat şaşırtıcı bir şekilde iptal edildiği anlaşıldı. Yönetmen Lee Isaac Chung’un verdiği röportaja göre, bu karar izleyici tercihleriyle ilgiliydi.

“Artık izleyicilerin öpüşme sahnelerine farklı bir bakış açısı getirdiğini düşünüyorum,” dedi Chung. “Öpücüğü denedik ve çok tartışmalıydı. Bu sahne yerine diğer seçeneği tercih ettim ve bunun daha iyi olduğunu düşünüyorum” şeklinde konuştu.

Daisy Edgar-Jones ve Glen Powell’in yaptığı açıklamaya göre, öpüşme sahnesini çıkarmak, yapımcı Steven Spielberg’in bir notu üzerine yapıldı. İki oyuncu da bu kararın doğru olduğunu düşündü ve Edgar-Jones, “Bence bu, filmin çok klişe hissettirmesini önler. Bence devamı varmış gibi hissettirmenin gerçekten harika bir yanı var. Bu, onların hikayesinin sonu değil.” şeklinde konuştu.

Uzun zamandır fark edilmiş olan ve eleştirilen şey ise artan bir şekilde ana akım filmlerde seks ve romantizmin azalmasıdır. Birçok aksiyon filmi, standart romantik alt hikayeyi tercih etmemeye başladı. Bu bazen iyi sonuçlar doğurabilir, örneğin “Mad Max: Fury Road”daki Max ve Furiosa’nın platonik ilişkisi gibi, ancak romantik bir hikayenin tamamen inkar edilmesi izleyicilere beklenen  bir şey sunmaz.

Chung ise bu durumu farklı bir açıdan değerlendiriyor gibi gözüküyor. “Bence bu daha iyi bir son,” dedi, “Ve bence bunun içinde bir öpücük isteyen insanlar, muhtemelen bu adamların bir gün öpüşeceğini varsayabilirler. Ve belki de onlara bunun için mahremiyet sağlayabiliriz. Bir bakıma, bu son, her şeyi gerçekten kutlamalı, iyi bir şekilde sonlandırdığımızdan emin olmak için bir araçtır.”

“Eğer öpüşmeyle sonuçlansaydı, Kate’in karakter gelişiminin bir öpücükle sınırlı olduğu algısı oluşabilirdi,” dedi Chung. “Ancak onun yerine, yüzünde gülümseyerek ilerlemeye devam edebilmesi daha iyi bir son olurdu.” şeklinde konuştu.

Romantik filmlerin hayranları için bu zayıf bir bahane gibi gelebilir: Kate’in karakteri, korkularıyla yüzleşerek ve bir kasırgayı durdurarak çok yönlü bir gelişim yaşadı. Bir öpücüğün karakter hikayesini yeniden tanımlaması mı yoksa sadece eğlenceli bir katman eklemesi mi gerekiyordu?

Glen Powell ise sonun yeterince romantik olduğunu düşünüyor. Yaptığı açıklamada, “Filmin çoğunluğunda, birlikte ileriye doğru bakıyorlar – bilime doğru – ve aynı yöne bakıyorlar. Ve bu, onları bir araya getiren şeydir, ilişkilerinin ana noktasıdır” dedi.