Ufuktan Fısıltılar: Taype Bienali 2025’te Sam Bardaouil ve Till Fellrath’tan Varlığın İcadı

İnsan ruhunun özlemi, ulaşılamaz olanın ötesine uzanan, geleceği bir haykırışla değil, sessiz bir ısrarla çağıran bitmeyen bir dürtü olabilir mi? Taype Bienali’nin 14. edisyonu olan “Whispers on the Horizon” (Ufuktan Fısıltılar), tam da bu duyguyu merkeze alıyor. Hamburger Bahnhof – Nationalgalerie der Gegenwart, Berlin direktörleri Sam Bardaouil ve Till Fellrath’ın küratörlüğünü üstlendiği bu sergi, 37 şehirden 72 sanatçının yaklaşık 150 eserini bir araya getiriyor.

Bienalin kavramsal omurgasını, Tayvan edebiyatı ve sinemasından alınan üç mütevazı ama güçlü nesne oluşturuyor: Hou Hsiao-Hsien’in filmindeki kukla (sebatı simgeliyor), Chen Yingzhen’in romanındaki günlük (içselliği temsil ediyor) ve Wu Ming-Yi’nin romanındaki bisiklet (kayıp ve aidiyet arayışını çağrıştırıyor). Bu objeler, galerilerde fiziksel olarak yer almasa da, Bienal’in görünmez mimarisini oluşturarak, özlemin birbiriyle iç içe geçmiş üç ifadesi haline geliyor.

Zamanın Kumaşı ve Politik Hafıza

Küratörler, TFAM’ın koleksiyonundan yaklaşık 30 parçayı çağdaş eserlerle diyalog kurduruyor. Bu eserler, durağan tarihi kalıntılar olarak değil, geçmiş ile şimdiyi birleştiren, özlemin yaşayan ajanları olarak işlev görüyor. Küratörler, “Buradaki tarihlere, dillere ve çelişkilere kulak veren, sadece burada var olabilecek bir Bienal yaratmak istiyoruz,” diyerek yerel olanı evrensel bir merceğe dönüştürme niyetlerini vurguluyor.

Sergideki mimari müdahale de bu temayı yansıtıyor: Duvarların yerine asılı tekstil bölmeler kullanılarak, geçirgen eşikler ve açık görüş hatları oluşturuluyor; bu da görünürlük ve bağlantı ritmini teşvik ediyor.

Öne Çıkan Keşifler

• Hayatta Kalma Eylemi Olarak Zanaat: Giriş katı, hayatta kalma eylemi olarak zanaat ve bakımı merkeze alıyor. Ciou Zih-Yan’ın Japon sömürge döneminden kalma sahte bir hava pistini yeniden inşa ettiği eseri, sömürge tarihini sorguluyor. Chen Chin’in zarif kadın tabloları ise kimliğini arayan bir Tayvan’ı simgeliyor.
• Beden ve Dönüşüm: Bodrum katında Ivana Bašić, ritmik olarak ezilmiş taş ve cam kaplar aracılığıyla nefes alma eylemini heykele dönüştürüyor. Jacky Connolly’nin The Mineral Kingdom (Dark Green) adlı video enstalasyonu ise, kişisel kederi dijital manzaralarla harmanlayarak rüya benzeri imgeler kullanıyor.
• Sürekli Akış: Üst katlarda Eva Jospin’in klasik bir Çin resminden ilhamla yarattığı aynalı orman ve P. Staff’ın bedenlerin nasıl düzenlendiğini ve özgürleştiğini inceleyen Skeleton adlı eseri yer alıyor.

Bienal, yerel deneyim ile küresel bağlam arasındaki bağları yansıtarak, ziyaretçileri birbirine bağlı bir dünyadaki yerlerini yeniden gözden geçirmeye davet ediyor.

Bienal Bilgileri

• Mekan: Taipei Fine Arts Museum (TFAM), Taype
• Tarih: 1 Kasım 2025’te açılıyor.
• Küratörler: Sam Bardaouil ve Till Fellrath
• İçerik: 37 şehirden 72 sanatçının yaklaşık 150 eseri, 34 yeni komisyon.