Sanatçı Tobias Piero Dohm, izleyiciyi performatif kompozisyon, mekansal müdahale ve malzeme araştırmasını bir araya getiren canlı bir enstalasyon olan “RAUM · ZEIT” (UZAY · ZAMAN) ile duyusal bir deneyime davet ediyor. Sanatçının özgün vizyonu, obje manipülasyonu ve dansı birleştirerek izleyiciyi, zaman ve mekanın lineer olmayan, dinamik yapısını keşfetmeye çağırıyor.
Kumun Metaforu: Zaman, Değişim ve Hafıza
Bu serbestçe gezilebilir canlı enstalasyonda, kum dolu küreler, delikli çinko kaplar ve kinetik aparatlar havada asılı duruyor, yuvarlanıyor ve dönüyor. Bu objeler, hareketleri izlerken geçici izler bırakıyor ve efemeral manzaralar oluşturuyor. Kum, enstalasyonun ana malzemesi ve aynı zamanda merkezindeki metaforu haline geliyor: Zamanı depoluyor, değişimi görünür kılıyor ve anı, geçiciliği ve dengeyi birleştiren çağrışımsal alanlar yaratıyor. Mekanın kendisi bir oyuncuya dönüşürken, izleyiciler de bu deneyimin birer kaşifi haline geliyor.
“RAUM · ZEIT”, ses, hareket ve maddenin birleşerek zaman, mekan ve mevcudiyetin duyusal bir deneyimini sunuyor. Günümüzde hızlanma, uyaran bombardımanı ve insanlar arası yabancılaşmanın giderek arttığı bir toplumda, bu eser, kolektif bir yavaşlama, duyusal mevcudiyet ve bağlılık anları yaratmayı amaçlıyor.
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak