Hiçbir çıkışı olmayan, penceresiz, kapısız, soğuk ve beton bir odada uyandığınızı hayal edin. Dış dünyayla tek bağlantınız, avucunuzun içindeki bir cep telefonu. Ne bir arama yapabiliyorsunuz ne de bir mesaj atabiliyorsunuz; sadece bekliyorsunuz. İşte Alman yönetmen Nicolai Schumann’ın 2024 yapımı yeni gerilim filmi “The Lone Musketeer” (Der letzte Musketier), bizi tam da bu kabusun ortasına bırakıyor.
Film, kahramanımız Rupert’in (Tino Mewes) bu tekinsiz ve kapalı alanda gözlerini açmasıyla başlıyor. Neden burada? Onu kim, niçin kaçırdı? Bu soruların cevapları, dışarıdaki bir düşmanda değil, Rupert’in kendi zihninin karanlık dehlizlerinde saklı. Çalan her telefon, onu geçmişiyle yüzleşmeye zorluyor; açgözlülükle aldığı kararlar, intikamla örülmüş anılar ve travmalarla dolu bir labirentin kapılarını aralıyor. Bu oda, fiziksel bir hapishaneden çok, Rupert’ın vicdanının ta kendisi.
Yönetmen ve senarist Nicolai Schumann, “Geçmiş, asla tam olarak kapanmayan bir kapıdır” mottosuyla yola çıktığı bu filmde, tek mekan gerilimini psikolojik bir bulmacaya dönüştürüyor. Buried (Toprak Altında) veya Cube (Küp) gibi filmlerin yarattığı klostrofobik atmosferi sevenler için “The Lone Musketeer”, adeta bir hediye niteliğinde. Film, sadece “buradan nasıl kurtulurum?” sorusunu değil, aynı zamanda “nasıl bu hale geldim?” sorusunu da sordurarak izleyiciyi koltuğuna bağlıyor.
Eğer insan ruhunun en karanlık köşelerine yapılan, gerilim dolu ve sorgulayıcı bir yolculuğa çıkmaya hazırsanız, “The Lone Musketeer” listenizin en başına yazmanız gereken yapım. Rupert’in zihnindeki bu labirentten çıkıp çıkamayacağını görmek için nefeslerimizi tutarak bekliyoruz.
Peki ya o telefon sizin için çalsaydı, duymaktan en çok korktuğunuz ses kimin olurdu?
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak