Gabriel Orozco: “Politécnico Nacional” Sergisi

Temmuz 12, 20253 dk okuma süresi

📍 Museo Jumex, Mexico City
🗓️ 01 Şubat – 03 Ağustos 2025

Gabriel Orozco, yaklaşık yirmi yıl aradan sonra Meksika’daki ilk büyük müze sergisiyle yeniden izleyici karşısında. Museo Jumex’te açılan “Politécnico Nacional”, yalnızca retrospektif bir bakış sunmakla kalmıyor, aynı zamanda Orozco’nun sanatındaki kırılma noktalarını, geçişleri ve yeni yönelimleri birbirine dokuyan bir düşünce haritası olarak biçimleniyor.

Küratör Briony Fer’in, sanatçının kendisiyle birlikte kurguladığı sergi, Orozco’nun 1990’lardan bu yana geliştirdiği yöntemleri zamansal bir doğrultuda değil; kavramsal ve sezgisel yakınlıklarla yan yana getiriyor. Simetri, dönüş, malzemenin devinimi ve zamanın elle tutulur hâle gelişi… Bunların hepsi, yaklaşık 300 parçadan oluşan bu çok katmanlı seçkide karşılaşılıyor. Sergi; fotoğraf, çizim, heykel, oyun, yerleştirme ve boyayı, birbirinden ayrıştırmak yerine, birlikte var olmaya davet ediyor.

Orozco’nun pratiğinde rastlantı, malzemeyle ilişkide daima belirleyici bir güç. Erken dönem işlerinde olduğu gibi, bu sergide de yerel ve kolayca erişilebilen objeler –çoğu zaman bulunmuş ya da önceden var olan formlar– dönüştürülerek yeniden biçim kazanıyor. Ancak bu dönüşüm, dekoratif bir işlem değil. Sanatçının ifadesiyle her nesne, bulunduğu yere sızmalı; her form, kendi coğrafyasını içine almalı.

“Politécnico Nacional”, sabit bir anlatı dayatmıyor. Aksine, izleyicinin zamanla birlikte hareket edebileceği, işler arasında kendi rotasını çizebileceği bir alan kuruyor. Orozco’nun estetik dünyasında nesneler sabit değil; dönen, çoğalan, eriyen ve yer değiştiren varlıklar olarak karşımıza çıkıyor.

Sergi aynı zamanda Meksika sanat tarihine yazılmış güçlü bir not gibi. Yerelliğin küreselle nasıl kesişebileceğini, minimalizmin gündelikle nasıl iç içe geçebileceğini hatırlatıyor. Museo Jumex’in açık ve çağdaş mimarisi içinde, Orozco’nun işleri adeta hem içeriye hem dışarıya doğru akıyor.

Apartman No:26 Notu:
Gabriel Orozco, sadece mekâna değil, izleyicinin zamanına da müdahale eden bir sanatçı. Bu sergi bir bakıma sanatçının kendi yöntemiyle hesaplaştığı, ama aynı zamanda onu genişlettiği bir alan. Politécnico Nacional, bir son değil—sürmekte olan bir düşüncenin, yeniden hatırlanan bir başlangıcı.