Berlin’in en ironik aynalarından biri bu kez, Richard Prince’in elinde:
“Posters” sergisi, popüler kültürün görsel dilini yeniden düzenleyen bir temsiller oyunu.
Galerie Max Hetzler’in Bleibtreustraße mekânında açılan bu kapsamlı sergi, sanatçının 2014–2024 yılları arasında ürettiği Poster serilerini bir araya getiriyor —
ve Prince’in appropriation art (temsili yeniden kullanma) anlayışını, 60’ların başkaldırı estetiğiyle yeniden çarpıştırıyor.
Bir Dönemin Posterleri, Bir Çağın Gölgesi
Richard Prince, 1970’lerden bu yana reklam, medya ve eğlence kültürünün görüntülerini yeniden bağlama oturtarak onları yeni anlam evrenlerine taşıyan bir sanatçı.
Bu sergide, o meşhur “mail-order poster” reklamlarını —yani 20. yüzyıl dergilerinin arka sayfalarındaki ucuz afiş duyurularını— dev tuvallere büyütüyor.
Savaş karşıtı sloganlar, çıplak çiftlerin grafik tasarımları, kedi fotoğrafları, soyut sanat reprodüksiyonları…
Hepsi bir arada, hem komik hem trajik bir yan yana gelişte.
Prince’in seçkisi rastgele görünse de, her afiş bir dönemin ruhunu deşifre ediyor:
hippi kültürünün başkaldırısı ile tüketim kültürünün hedonizmi arasında sıkışmış bir görsel tarih.
Pop Kültürün Anatomisi
Prince’in yaptığı şey sadece yeniden üretim değil; o, görsel dillerin DNA’sını çözümleyen bir antropolog gibi çalışıyor.
Orijinal materyali büyütüyor, kesiyor, bantlıyor, çerçeveden çıkarıyor —
böylece hem “görsel bilginin” manipülasyonunu hem de “hafızanın” kırılganlığını ortaya koyuyor.
Bu devasa tuvallere bakarken, izleyici sanki 1960’ların karşı-kültür dergilerinin sayfalarında kayboluyor;
ama bu kez o sayfalar, ironik bir şekilde, galeri duvarlarının en kurumsal beyazlığı üzerinde asılı.
Bu çelişki tam da Prince’in istediği şey:
gerçekle kopya, sanatla metalaşma, başkaldırıyla pazarlama arasındaki sınırı bir kez daha silmek.
No:26 Yorumu — “Yeniden Üretimin Ahlakı”
Richard Prince’in Posters sergisi, aslında bir kültürel zaman makinesi.
O, 60’ların özgürlük hayalini 2020’lerin algoritmik dünyasında yeniden bastırıyor —
ama bu kez baskı değil, büyütme yoluyla:
her görsel, dijital çağın kendi hızına karşı duran bir yavaşlama eylemine dönüşüyor.
Bu sergideki ironi, “kitsch” ile “ikonik” arasındaki gerilim kadar sade:
Prince, reklamın içinden sanatı değil, sanatın içinden reklamın özünü çıkarıyor.
Ve sonunda geriye kalan şey, popüler kültürün kendi dönüştürülmüş yankısı.
📍 Galerie Max Hetzler, Berlin
🗓️ 7 Aralık 2025 tarihine kadar devam edecek
📍 Bleibtreustraße 45, 10623 Berlin, Almanya
