Chicago’daki dört sergi, tekstilin insan hikâyelerini nasıl taşıdığını yeniden hatırlatıyor.
Kumaş, yalnızca bir yüzey değildir. Bir bedeni sarar, bir anıyı taşır, bir duyguyu saklar. Kimi zaman korur, kimi zaman anlatır.
Chicago’da aynı dönemde açılan dört sergi, tekstilin bu çok katmanlı doğasına bakıyor — kiminde mizah, kiminde yas, kiminde direnişle.
Kiah Celeste: Kumaşın Gerilimi
Document Gallery
Kiah Celeste, spandex kumaşı sanat nesnesine dönüştürüyor. Spor giyimin abartılı estetiğini, bedene dair ironilerle yeniden kuruyor. Gerilmiş kumaşların altına yerleştirdiği kovalardan, metal parçalardan, Corian bloklardan oluşan kompozisyonlar hem komik hem tedirgin edici. Kumaş burada esneklik kadar direnci de temsil ediyor.

Jacqueline Surdell: Ağır ve Canlı Dokular
Secrist | Beach Gallery
Surdell’in işleri, kas hafızasının sanattaki karşılığı gibi. Naylon ipleri, metal iskeletlerle örüyor; dikiş, düğüm ve yapıştırma tekniklerini bir arada kullanıyor. “Suddenly, she was hell-bent and ravenous (after Giotto)” başlıklı eseri, hem fiziksel hem duygusal olarak anıtsal. Her bir ilmek, bir çabanın, bir öfkenin izi.
Hildur Ásgeirsdóttir Jónsson: Buzulların Rengi
Andrew Rafacz Gallery
İzlandalı sanatçı Jónsson, doğayı ipek ipliklerle yeniden dokuyor. Asit sarısı dağlar, mor zeminlerden yükseliyor; mavi lagünler, neon yeşillerle çarpışıyor. Her renk, bir coğrafyanın nabzı gibi atıyor. Kumaşın yüzeyinde doğa, hem gerçek hem rüya.

On Loss and Absence: Textiles of Mourning and Survival
The Art Institute of Chicago
Bu sergi, tekstilin insanlık tarihindeki en derin anlamına bakıyor: yas ve dayanıklılık. Antik Mısır mumya örtülerinden Viktorya dönemi saç işlemelerine, modern sanatçıların kişisel hikâyelerine uzanan yüzlerce eser bir araya geliyor. Her biri, kaybın ve direnişin kumaşla kaydedilmiş hâli. Küratörlerinden Nneka Kai, çocukluğunda annesinin saçlarını örme ritüelini performatif bir işe dönüştürmüş: “Lasting ’Til Sunday”. Bir saç örgüsü, bakımın, direnişin ve belleğin dili haline geliyor.
Sergideki And kültürlerinden gelen dokumalar, Afrika krallıklarının cenaze giysileri ve çağdaş sanatçılardan tekstil anıtları, hepsi ortak bir duyguda buluşuyor: Kayıp, direniş ve hatırlama.
Bu dört sergi, tekstilin yalnızca bir zanaat değil, insan olmanın özüyle bağlantılı bir ifade biçimi olduğunu hatırlatıyor. Bir kumaş, bir yüzey değil — bir hayat hikâyesi. Her ilmek, bir bedene, bir duygunun direncine ait.
📅 Ziyaret:
Document Gallery, Andrew Rafacz ve Secrist|Beach galerileri Chicago genelinde 1–15 Kasım 2025 arasında açık.
Art Institute of Chicago’daki On Loss and Absence: Textiles of Mourning and Survival sergisi 15 Mart 2026’ya kadar görülebilir.












