Sanat fuarları, genellikle paha biçilmez eserlerin sergilendiği, ulaşılması zor ve biraz da gergin mekânlar olarak bilinir. Ancak Atlanta Art Fair, bu algıyı yıkıp yerine topluluk odaklı, samimi ve erişilebilir bir deneyim koyuyor. İkinci edisyonuyla Atlanta’nın kalbinde yer alan Pullman Yards‘ta gerçekleşen fuar, eski bir endüstriyel binanın ruhuyla modern sanatı birleştiriyor.
Pullman Yards, bir zamanlar tren vagonlarının onarıldığı, sonraki yıllarda ise graffiti sanatçılarının gözde mekânı olan devasa bir fabrika. Bu dönüştürülen mekân, Atlanta’nın kendi çelişkili yapısını da yansıtıyor; bir yandan büyük şirketlerin ve teknolojinin merkeziyken, diğer yandan gelir eşitsizliğinin en keskin hissedildiği şehirlerden biri. Fuar da bu ruhu sahiplenerek, çoğunlukla göz ardı edilen Güneydoğu bölgesindeki sanatçılara ve galerilere bir platform sunuyor.
Fuara katılan birçok galeri, fiyat etiketlerini eserlerin yanına koyarak, sanat dünyasında pek de alışık olunmayan bir şeffaflık sergiledi. Open Editions gibi projeler de, tote bag’lerden pinlere kadar, sanatçıların eserlerinden ilhamla yaratılmış, çok daha uygun fiyatlı ürünler sunarak, sanatı geniş kitlelere ulaştırıyor. Bu yaklaşım, fuarın sadece zengin koleksiyonerlere değil, sanatla ilk defa tanışan herkese hitap etmesini sağlıyor.
Nashville’den Tinney Contemporary ve Sheet Cake Gallery gibi galeriler, Atlanta Art Fair’in, New York veya Los Angeles’taki fuarların aksine, daha rahat ve samimi bir ortam sunduğunu belirtiyor. Fuar, bölgesel yetenekleri desteklemek amacıyla yeni bir ödül olan Balentine Prize’ı da başlattı.
Elbette, bir fuarın en temel amacı satıştır ve bu fuarın geleceği de buna bağlı. Ancak Atlanta Art Fair, yüksek giriş fiyatına rağmen, sanat dünyasına daha kapsayıcı ve topluluk odaklı bir modelin mümkün olduğunu gösteriyor. Sence de bu, sanatın aradığı yeni soluk değil mi?
