Besteci ve film yapımcısı Imran Perretta, işlerine bakınca hemen fark ediliyor: onun pratiği bir tür nefes alma biçimi. Toplumsal yüklerin, görünmezliğin ve dayatılmış kimliklerin ağırlığını taşımanın mümkün olmadığını biliyor; bu yüzden üretim onun için yalnızca sanat değil, hayatta kalma yöntemi.
Perretta’nın yolu müzikle başladı. Londra’daki belediye fonlu okulunda aldığı klasik gitar, ardından Channel U’nun düşük bütçeli ama sahici grime videolarıyla büyüdü. 2008’de Serpentine’de Derek Jarman’ın Blue filmiyle karşılaşması ise hayatını değiştirdi. Mimar olma hayali bitti, sanatla dünyaya bakış açısı yeniden kuruldu.
Onun işleri, hiper-görünürlük ile görünmezlik arasına sıkışmış Müslüman genç erkeklik deneyimlerine odaklanıyor. the destructors (2019) bu açıdan bir kırılma anıydı: gençlerin sözleriyle başlayan bir atölye, suyla dolan bir topluluk merkezinde sahneye dönüşerek toplumsal travmanın görsel kaydına evrildi. İş öylesine güçlüydü ki Perretta’ya Turner Prize Bursu getirdi ve ilk uzun metrajı ISH’in kapısını açtı.
ISH’in çıkış noktasıysa bizzat sanatçının hayatıydı: 13 yaşındayken Londra’da yaşadığı ilk “stop & search” deneyimi. 11 Eylül sonrası “Teröre Karşı Savaş” atmosferinde bir çocuğun, daha çocukken “şüpheli” olarak kodlanmasının hikâyesi. BBC Film ve BFI ortaklığında çekilen film, yalnızca kişisel bir anı değil; küresel ölçekte süregelen kurumsallaşmış İslamofobiye dair güçlü bir hatırlatma.
Perretta’nın son yıllardaki projelerinden biri, 2011 Londra isyanlarının yankısına dönüyor. Eski bir Blackberry’de saklı kalmış yanmış dükkân görüntülerinden yola çıkarak ürettiği A Riot in Three Acts, seyirciyi bir boş arazi maketine davet ediyor. Yanında bestelediği 40 dakikalık A Requiem for the Dispossessed eşlik ediyor. Görsel sanat, müzik ve mekân bir araya gelerek unutulmuş bir isyanın bugüne seslenişine dönüşüyor.
Apartman No:26 Notu
Imran Perretta’nın işleri basite indirgemez. Onun amacı karmaşık olanı karmaşık şekilde anlatmaktır. Çünkü gerçeklik ancak böyle onurlandırılabilir. Sessizliği görselleştirirken, izleyiciye de sorumluluk yükler: bakmakla kalma, hisset.
