1999 yılında Nintendo 64 için çıkan Superman 64, video oyun tarihinin en kötü yapımlarından biri olarak anılmaya devam ediyor. Oyuncular, Superman gibi uçan, neredeyse yenilmez bir karakterle sınırsız özgürlük beklerken; karşılarında zayıf grafiklere, bozuk kontrollerle dolu “halka içinden geçme” görevlerine ve neredeyse oynanamaz bir deneyime sahip bir oyun buldu. Eleştirmenler tarafından yerden yere vurulan yapım, IGN tarafından “Nintendo 64’ün en kötü oyunu” ilan edildi. Oyunun baş yapımcısı Eric Caen bile yıllar sonra projeyi savunmakta zorlandı.
Caen, 2011’de verdiği bir röportajda oyunun bu hâle gelmesinin başlıca sorumlusunun DC ve Warner Bros olduğunu söyledi. Orijinal tasarımın çok daha geniş ve etkileyici bir açık dünya vadettiğini, ancak lisans kısıtlamalarının ve onay süreçlerinin geliştirme sürecini büyük ölçüde sekteye uğrattığını ifade etti. Oyunun satışı ilk etapta beklentinin üzerinde olsa da, PlayStation versiyonunun Warner Bros tarafından iptal ettirilmesi, Titus’un ekonomik dengesini sarstı ve sonunda şirketin iflasına katkı sağladı.
Bugün bile Superman 64, “kötü video oyunu” denince ilk akla gelen örneklerden biri olmaya devam ediyor. Sadece bir karakteri değil, bir markanın dijital itibarı nasıl yerle bir edilebilir sorusunun somut bir yanıtı olarak hafızalardaki yerini koruyor.
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak