Quentin Tarantino Film Müzikleri Vol. 14: Once Upon a Time in… Hollywood – Radyo Dönüyor, Zaman Duruyor

1969 Los Angeles’ı.
Arabalardan AM radyo sesleri yükseliyor, neon tabelalar yanıyor, her köşe başında yeni bir melodi.
Tarantino burada sinemayı bırakıp bir radyo DJ’ine dönüşüyor.
Bu film, Pulp Fiction’ın kaotik enerjisinden, Jackie Brown’un soul derinliğinden süzülüp gelen bir nostalji tılsımı.

Ama her zamanki gibi, müzik sadece geçmişi hatırlatmak için değil — hikâyeyi taşımak için orada.

🎞️ 1. Açılış – 1969’un Frekansı

🎵 “Treat Her Right” — Roy Head & The Traits (1965)
🎵 “Ramblin’ Gamblin’ Man” — Bob Seger System

Film açılır, Rick Dalton (Leonardo DiCaprio) ve Cliff Booth (Brad Pitt) Los Angeles trafiğinde ilerlerken K-Billy’nin yerini almış KHJ Radio 93 yayını duyulur.
Tarantino’nun sesi değil ama ruhu radyoda yankılanır.
Bu açılış, Los Angeles’ın hem parıltısını hem çöküşünü taşır.

🎞️ 2. Rick Dalton’un Film Seti

🎵 “Green Door” — Jim Lowe
🎵 “Behind the Green Door” — Dialogue Snippet

Rick sete girerken 50’lerin nostaljik bir melodisi çalar.
Bir yandan eğlenceli, diğer yandan ironiktir — Dalton’un kariyeri o dönem gibi artık kapanmak üzeredir.
Müzik, karakterin iç dünyasını anlatır: eski bir yıldızın son parıltısı.

🎞️ 3. Sharon Tate Sinemada

🎵 “Bring a Little Lovin’” — Los Bravos (1968)

Sharon Tate (Margot Robbie) sinemaya girer, kendi filmini izler.
O sırada fonda bu neşeli pop şarkısı çalar.
Tarantino burada müziği saf bir duyguyla kullanır — bu sahne sinema tarihindeki en saf mutluluk anlarından biridir.
Hiç diyalog yok, sadece gülümseme ve müzik.

🎞️ 4. Cliff’in Günü

🎵 “Summertime” — Billy Stewart (1966)
🎵 “Mrs. Robinson” — Simon & Garfunkel

Cliff arabasıyla LA tepelerinde dolaşır, köpeğiyle yaşar, gökyüzü turuncuya döner.
Bu sahnede müzik bir karakterdir: özgürlük, yalnızlık ve 60’ların sonunun tatlı hüznü.
Stewart’ın vokaliyle her notada “Amerikan Rüyası”nın solduğu hissedilir.

🎞️ 5. Spahn Ranch

🎵 “Twelve Thirty (Young Girls Are Coming to the Canyon)” — The Mamas & The Papas

Film bir anda gerginleşir.
Cliff, hippilerin yaşadığı Spahn Ranch’e gelir.
Fonda The Mamas & The Papas’ın bu pastoral ama ürpertici şarkısı çalar — müzik pastoral görünür ama sahne tehditkârdır.
Tarantino’nun ironisi tam burada parlar: huzur gibi başlayan bir melodi, korkunun habercisidir.

🎞️ 6. Sharon’ın Akşamı

🎵 “California Dreamin’” — José Feliciano (cover)

Gecenin sessizliğinde Sharon Tate’in ışıkları yanar.
Feliciano’nun hüzünlü cover’ı, filmin duygusal merkezidir.
Bu an, Tarantino’nun geçmişle barıştığı sahnedir — Sharon burada “yaşamaya devam eder.”

🎞️ 7. Helter Skelter’in Öncesi – Son Gece

🎵 “You Keep Me Hangin’ On” — Vanilla Fudge

Manson tarikatının yürüdüğü sahnede çalan bu psikedelik versiyon, tedirginliğin ritmidir.
Tarantino burada tarihle oyun oynamaya başlar; müzik, alternatif gerçekliğin ipuçlarını verir.

🎞️ 8. Final – Hollywood Yanıyor, Müzik Susmuyor

🎵 “Miss Lily Langtry” — Al Hirt
🎵 “Out of Time” — The Rolling Stones (1966)

Tarantino’nun tarih yeniden yazımı burada tamamlanır.
Müzik, katliam yerine umut getirir.
Out of Time çalarken, zaman kelimenin tam anlamıyla durur — geçmiş artık değişmiştir.

💿 Soundtrack Albümü (Once Upon a Time in… Hollywood: Original Motion Picture Soundtrack, 2019)

1. “Treat Her Right” – Roy Head & The Traits

2. “Ramblin’ Gamblin’ Man” – Bob Seger System

3. “Hush” – Deep Purple

4. “Mannix Theme” – Lalo Schifrin

5. “Mrs. Robinson” – Simon & Garfunkel

6. “The Letter” – Joe Cocker

7. “Brother Love’s Traveling Salvation Show” – Neil Diamond

8. “Bring a Little Lovin’” – Los Bravos

9. “Twelve Thirty (Young Girls Are Coming to the Canyon)” – The Mamas & The Papas

10. “California Dreamin’” – José Feliciano

11. “You Keep Me Hangin’ On” – Vanilla Fudge

12. “Out of Time” – The Rolling Stones

13. “Miss Lily Langtry” – Al Hirt

Bu albüm, Tarantino’nun “radyo estetiği”ni sinemaya taşıdığı bir arşiv niteliğindedir.
Her şarkı bir frekans, her diyalog bir DJ anonsu gibidir.

🎬 Apartman No:26 Notu

Once Upon a Time in… Hollywood, Tarantino’nun müzikle zamanı yeniden inşa ettiği filmidir.
Müzik burada geçmişi temsil etmez; geçmişin kalbinde yeniden çalar.
Tarantino’nun tüm filmografisinde müzik, artık final formuna ulaşır:
Nostaljik, ironik, insancıl.

“Tarih değişebilir.
Ama bir şarkı, bir anı, bir kadın gülümsemesi… hep aynı kalır.”