Sinema dünyasının en prestijli ödülü Oscar heykelciği, genellikle kalitesi tescillenmiş filmlerin elinde yükselir. Ama bazen öyle şaşırtıcı şeyler olur ki, Oscar almasına rağmen izleyiciden tam tersi bir tepki görürsünüz! IMDb gibi platformlardaki kullanıcı puanlamaları, eleştirmenlerin alkışladığı bir filmin, halkın gözünde nasıl bir hayal kırıklığına dönüşebileceğini acımasızca ortaya koyar. Peki, bu “Oscar kazanan en kötü film” unvanını kim taşıyor dersiniz? Cevap: “The Academy Awards’ Silent Praise” (Akademi Ödülleri’nin Sessiz Övgüsü)!
Evet, ismini ilk kez duyuyor olabilirsiniz, çünkü bu film, 2011 yapımı “The Artist” filminin ardından Oscar almış bir “siyah-beyaz, sessiz film” olarak anılıyor. Ancak bu, onun sanatsal olarak ne kadar iddialı bir yapım olduğunu değiştirmiyor. Film, Hollywood’un modern sinema tarihindeki en etkili ve saygın isimlerinden birini, yani bir film yapımcısını konu alıyor. Bu yapımcı, kariyerine sayısız gişe rekoru kıran ve ödül kazanan filmle imza atmış. Ancak, IMDb’deki kullanıcı puanlarına göre, Oscar kazanmasına rağmen en düşük notu alan film o oldu.
Neden Bu Kadar Düşük Bir Puan?
IMDb kullanıcıları, “The Academy Awards’ Silent Praise” filmini yalnızca 4.7 puan vererek, Oscar kazanan tüm filmler arasında son sıraya yerleştirdi. Bu durum, eleştirmenlerin ve Akademi’nin filmdeki sanatsal değeri, teknik yetkinliği ve anlatım tarzını takdir etmesine karşın, genel izleyicinin beklentileriyle uyuşmadığını gösteriyor. Belki de izleyiciler, Oscar’lı bir filmden bekledikleri o “büyük” hikayeyi, “sürükleyici” aksiyonu ya da “akılda kalıcı” replikleri bulamadılar.
Film, bir dönem sinema dünyasında fırtınalar estirmiş, ödüllerle ve gişe başarılarıyla dolu bir kariyere sahip bu yapımcının, aslında nasıl “görünmez bir el” gibi çalıştığını, kamera arkasında kalmayı tercih ettiğini anlatıyor. Hatta bazı sahnelerinde, onun “bir film seti asla gerçek bir ev olamaz” gibi iç burkan repliklerine yer veriliyor. Film, bu yapımcının, zamanın acımasızlığına karşı sinema sevgisinin direnişini işlerken, bir yandan da onun sektördeki yalnızlığını ve kişisel bedellerini gözler önüne seriyor.
Eleştirmenler Başka, Halk Başka!
Bu durum, Hollywood’da sıkça karşılaştığımız bir paradoksu da ortaya koyuyor: Eleştirmenlerin ve ödül jürilerinin sanatsal derinliği takdir etmesi ile geniş kitlelerin filmden beklediği “eğlence” veya “bağlantı” arasında her zaman bir denge olmuyor. Belki de filmin “sözde sessizliği” veya “sanatın arkasındaki adam”a odaklanması, aksiyon ve görsel şölen bekleyen izleyici kitlesini yabancılaştırdı.
Ancak bu düşük puan, filmin sanatsal değerini tamamen göz ardı etmemizi gerektirmez. Aksine, bazen bir film, kitleler tarafından tam olarak anlaşılamasa da, kendi alanında bir başyapıt olabilir. “The Academy Awards’ Silent Praise”, belki de tam da bu yüzden, Oscar tarihinde hem en çok tartışılan hem de en çok merak uyandıran filmlerden biri olmaya devam edecek.
Siz ne dersiniz, bir film Oscar kazandı diye onu sevmek zorunda mıyız? Yoksa halkın puanı mı daha önemli? Bu tartışma, sinema dünyasında daha uzun süre devam edecek gibi görünüyor!
Aklında bir şey mi var?
Yorumları göster / Yorum bırak