Ayrıcalıklı bir dünyanın kapıları yüzünüze kapandığında ne kadar ileri gidebilirsiniz? Şöhretin bir başarı ödülü değil, bir uyuşturucu gibi arzulanmaya başlandığı o tehlikeli noktayı keşfetmeye hazır olun.
İşte Tij Doyen’in 12 dakikada modern dünyanın röntgenini çektiği o çarpıcı kısa film:
Şöhret kültürünün o pırıltılı ama bir o kadar da çürümüş koridorlarında geçen Nepotism, Baby!, 2024’ün en çok konuşulan kısa metrajlı yapımlarından biri olmayı başardı. Yönetmen Tij Doyen, sadece 12 dakikada izleyiciyi hem güldüren hem de fena halde huzursuz eden bir yolculuğa çıkarıyor. Filmin merkezinde, günümüzün en büyük tartışma konularından biri olan “nepo baby” (ayrıcalıklı ünlüler) kavramı var; ancak bu film bildiğiniz başarı hikayelerinden çok farklı. Burada ayrıcalık, kahramanımızı kurtarmaya yetmiyor; aksine onu dipsiz bir deliliğe sürüklüyor.
Ayrıcalığın Yükü ve Yeteneksizliğin Çaresizliği
Hikaye, ünlü bir annenin (Penny Balfour) kızı olan ancak hiçbir yeteneği bulunmayan Council (Betsey Brown) karakterine odaklanıyor. Council, soyadının ona her kapıyı açacağına dair sarsılmaz bir inanca sahip. Ancak bir seçmede acımasızca reddedildiğinde, o zamana kadar sığındığı “ayrıcalık kalesi” yerle bir oluyor. Council için bu reddediliş sadece bir iş kaybı değil, varoluşsal bir krizin başlangıcı. Çünkü o, üretmek için değil, sadece “olmak” ve “görülmek” için yetiştirilmiş bir karakter.
Şöhret Uğruna Sergilenen Absürt Cinnet
Council, yeteneğiyle dikkat çekemeyince, medyanın ilgisini çekmek için akıl almaz ve bir o kadar da tehlikeli yöntemlere başvurmaya başlar. Filmin satir gücü tam da burada, eylemlerinin absürtlüğünde yatıyor. New York’un Upper West Side bölgesinde yangınlar çıkarmaktan, medyanın ilgisini toplamak için iç çamaşırlarıyla sahte bir kaçırılma senaryosu kurgulamaya kadar uzanan bu “unhinged” (kontrolden çıkmış) davranışlar, modern insanın viral olma takıntısını adeta tokat gibi yüzümüze çarpıyor. Doyen, narsisizmin ve kendini beğenmişliğin, bir insanı gerçeklikten ne kadar koparabileceğini sarsıcı bir dille anlatıyor.
Tij Doyen’in Vizyonu: Korku ve Satirin Kesişimi
Yönetmen Tij Doyen, bu kısa filmde “korku-bitişik” (horror-adjacent) olarak tanımladığı kendine has bir tarz kullanıyor. Film sadece komik değil, aynı zamanda tekinsiz bir atmosfere sahip. Doyen, “nepo baby” klişesini tersyüz ederek, ayrıcalığın sağladığı koruma kalkanı kalktığında ortaya çıkan o çıplak ve korkunç egoyu deşifre ediyor. Council’in kendi yıkımını adeta bir performans sanatına dönüştürmesi, sosyal medya çağında trajedinin bile bir izlenme rakamına dönüştüğü gerçeğini hatırlatıyor.
Neden İzlemeli? 12 Dakikalık Modern Bir Ayna
Tribeca ve Palm Springs gibi prestijli festivallerde resmi seçki olarak yer alan Nepotism, Baby!, sadece bir taşlama değil, aynı zamanda toplumsal bir uyarı niteliğinde. Eğer;
-
Şöhretin bir amaç haline geldiği modern kültüre dair sert eleştirileri seviyorsanız,
-
Sizi hem güldüren hem de “bu kadarı da olmaz” dedirten huzursuz edici kara mizah ilginizi çekiyorsa,
-
12 dakikada yoğun bir sinematik deneyim yaşamak istiyorsanız,
bu film kesinlikle listenizde olmalı. Şöhretin en karanlık ve en saçma hallerini görmek için Vimeo üzerinden ulaşabileceğiniz bu kısa yapım, bittikten sonra bile uzun süre etkisini sürdürüyor.
