
Savaşın ve unutuşun gölgesinde kalan bir tersane, nasıl umudun yeni bir protokolüne dönüşür? Ukraynalı müzisyen, ses sanatçısı ve eğitimci Anton Kats’ın (müzikal kimliğiyle ILYICH) “Sudnozavod” (Tersane) başlıklı projesi, SAVVY Contemporary‘de açılan sergi ve albüm lansmanıyla, tam da bu zorlu ve gerekli sorunun peşine düşüyor.
“Sudnozavod” hikayesi, Güney Ukrayna’daki Dinyeper deltasında yer alan, bir zamanlar SSCB’nin en büyük tersanesi olan Kherson’dan ilham alıyor. Bu tersane, 1974’te Hint-Sovyet ortaklığıyla “Evrensel Umut” anlamına gelen Vishwa Asha adlı bir kargo gemisi inşa etmişti; şimdi ise bu gemi, savaşın parçaladığı anlatıların içinde sürüklenen bir hayalet gemi. ILYICH, bu sembolik mekânı, küresel faşizasyon ve Rusya’nın Ukrayna işgaline karşı bir direniş alanı olarak kullanıyor.
Sergi ve albüm, sadece güncel bir krize değil, ses kaçakçılığının tarihine de bir saygı duruşudur. 70’ler ve 80’lerde Bill Evans ve Mahavishnu Orchestra gibi isimlerin caz albümleri, Ukrayna’ya gizlice sokulur ve atılmış röntgen filmlerine, yani “kemiklere” kopyalanırdı. Bu yasaklanmış sesler arşivi, yumuşak müziği bile politik bir direniş biçimi haline getirmişti. Sovyet sonrası dönemde ise, Theo Parrish ve Tricky gibi sanatçıların müziği, bağımsızlık ve açıklık umuduyla yankılanan yeni bir sonic akım yarattı. “Sudnozavod” albümü, bu mirası omuzluyor ve mevcut yıkımın ortasında yeni bir dünya hayal ediyor.
ILYICH, görsel işaret koreografı Rita Mazza ile iş birliği yaparak, umudun nasıl inşa edildiğini sinematik bir forma çeviriyor. Proje, Filistin’den Sudan’a ve Kongo’ya uzanan çoklu savaşların ortasında kaydedilmiş; ahlaki kesinlik aramaksızın, sanatçının küresel kırılma anlarında nasıl bir “yanıt verebilirlik” (response-ability) sergilemesi gerektiğini soruyor.
Albüm, Kyiv’den saksafon dehası Andrii Barmalii, Susanne Sachsse’nin “umut kırıntılarını” seslendirmesi ve Broadway yıldızı Olivia Lucy Phillip’in sıcak vokalleri gibi uluslararası iş birliklerini bir araya getiriyor.






