North Wales çıkışlı Factory Set, seslerini paslanmış üretim hatları, çökmeye yüz tutmuş limanlar ve Liverpool’un yeraltı sanat damarlarıyla besleyen bir grup. Richard Andrews, Matthew Evans, Owen Brown, Patrick Barwick ve Jay Butler’dan oluşan ekip; çatlak betonun, eski endüstri bölgelerinin ve kentin köklü müzik mirasının yarattığı atmosferi bilinçli bir estetik tercih olarak işliyor.
Grubun müziğinde rüya gibi çoğalan gitarlar, ağır bir endüstriyel hissin üzerinde süzülürken; canlı performanslarda insan ruhunun karanlık kıvrımlarına dair kısa tiradlar ile geri bildirim dolu gitar patlamaları iç içe geçiyor. Factory Set, bu yanıyla hem sosyal bir yorumcu hem de mekanın ruhunu sese çeviren bir kolektif gibi çalışıyor.
“Days Are Gone” — Sis Çöktüğünde Görmeye Çalışmak
“Days Are Gone”, zamanın geçişi, kayıpların ağırlığı ve puslu bir gelecekte yön bulma çabası üzerine kurulmuş bir parça.
Şarkının başlangıcında zihnin dağılmasına izin veriliyor; günler geçtikçe bulanıklaşan bir benlik algısı, yalnızca başkasının bakışında netleşen bir umutla karşılık buluyor.
Bu, hem içsel bir arayış hem de kolektif bir hissiyat:
Geçmiş gitmiş olabilir, ama geride kalan boşluk hâlâ konuşuyor.
Factory Set’in özgün tınısı burada belirginleşiyor:
-
Endüstriyel atmosfer bir arka plan gürültüsü değil, duygunun taşıyıcısı.
-
Dream-pop’a yakın gitar dokuları ise şarkının hem mesafeli hem de sıcak kalmasını sağlıyor.
“Days Are Gone”, belirsizliğin içinde yön arayan herkes için bir yansıma yüzeyi.
🔗 Apartman No:26 Notu:
Factory Set, endüstriyel çöküş görüntülerini soyut bir melankoliye dönüştüren nadir gruplardan biri. “Days Are Gone”, özellikle gitarların sisli dokusuyla, Britanya’nın güncel sosyo-politik ruh hâline dair sezgisel bir okuma sunuyor. Şarkı, zamansız bir tükenmişlik hissini değil; gündelik kayıpların içinde filizlenen küçük yön buluş anlarını görünür kılıyor.
👉 Band Page: https://www.facebook.com/p/Factory-Set-100078157916014/?locale=en_GB
