Görebiliyor Musun? Duyabiliyor Musun? “Language/Text/Image” Sergisi:

KAI 10 | ARTHENA FOUNDATION, Draiflessen Collection iş birliğiyle, “Language/Text/Image” başlıklı sergiyi 7 Aralık 2025 tarihine kadar ziyaret etme fırsatı sunuyor. Daha önce Mettingen’de sergilenen bu özel seçki, John Baldessari, Ayşe Erkmen, Nadine Fecht, Gordon Parks, Gillian Wearing ve daha birçok önemli sanatçının eserlerini bir araya getiriyor. Sergi, dil, metin ve imaj arasındaki karmaşık ilişkiyi ele alarak, bu temel ifade biçimlerinin toplumsal ve politik boyutlarını sorguluyor.

Günümüzde sıkça sorduğumuz “Beni duyabiliyor musun?” veya “Beni görebiliyor musun?” soruları, dijital çağın getirdiği iletişim ihtiyacının ötesinde, insanın duyulma ve görünme arzusuna da işaret ediyor. Sergi, kimlerin sözünün dinlenip kimlerin görünür kılındığı gibi mekanizmalarla kurulan dışlama ve dahil etme süreçlerini mercek altına alıyor.

Sanatın Çerçevesinde İletişim

1950’lerden günümüze uzanan bu sergi, sanatçıların dil, metin ve imaj arasındaki ilişkiyi nasıl kullandığını gösteriyor. Eserler, durumdan duruma değişebilen ve kontrol edilmesi zor olan bu unsurlarla çalışmanın getirdiği zorlukları ele alıyor. Sanatçılar, dilin ve imajın yerleşik kurallarını yıkmak yerine, onlardan yenilikçi bir şekilde faydalanarak yeni anlam alanları yaratıyorlar. Okuma ve görme pratiklerini, hafıza ile tarihin iç içe geçmişliğini, gerçek ile kurgu arasındaki sınırları araştırıyorlar.

Sergi, farklı arka planlara ve öznel deneyimlere sahip sanatçıların eserleri aracılığıyla, hikaye anlatıcılığının ve tarihin nasıl inşa edildiğini de gösteriyor.

• Gordon Parks‘ın 1950’lerdeki fotoğrafları, Amerika’nın güneyindeki ırk ayrımcılığını düzenleyen tabelaları gözler önüne sererken, Gillian Wearing‘in fotoğrafları, insanların o an akıllarından geçenleri yazdıkları tabelaları tutarak, kendi iç seslerini görünür kılıyor.
• Nadine Fecht‘in çalışmaları, dilin toplumsal süreçleri nasıl düzenlediğini incelerken, John Baldessari ve Gary Hill gibi sanatçıların video enstalasyonları dil analitik kavramsal sanat geleneğini temsil ediyor.
• Ayşe Erkmen, Latin harflerini parçalayarak onları Batı dışı bir yazı diline ait hiyerogliflere benzetirken, Alice Bidault İnka’ların geliştirdiği Quipu tekniğine atıfta bulunuyor.
• Dünyanın en büyük topluluk sanatı projesi olan National AIDS Memorial Quilt‘in büyük ölçekli tekstil çalışmaları, ölenlere ithaf edilen el yapımı anma battaniyeleriyle hafızayı görselleştiriyor.
• Natalie Czech ve Markus Vater gibi sanatçılar ise metin ve imaj kombinasyonlarıyla daha oyunsu ve şiirsel bir dil sunuyorlar.

Bu sergi, dilin ve görselliğin ne kadar karmaşık ve güçlü araçlar olduğunu bir kez daha hatırlatıyor.