Andrew Bell’in ilk uzun metrajı Bleeding, vampir hikâyesini korku klişelerinden sıyırıp çağımızın en sert gerçeklerinden biriyle buluşturuyor: bağımlılık. Grimmfest 2024’te gösterilen film, 2025 yazında dijital platformlara açıldığında tür sinemasını sevenlerin yanı sıra, toplumsal meselelerle ilgilenen izleyiciler için de çarpıcı bir deneyime dönüşüyor.
Kurgunun merkezinde, kanın bir uyuşturucu gibi ticaretinin yapıldığı alternatif bir dünya var. İki kuzen, Eric ve Sean, peşlerindeki şiddetten kaçarken gizemli bir eve sığınıyor. Burada kilit altında tutulan genç bir kızla karşılaşmaları, hem hikâyeyi hem de karakterlerin iç dünyasını başka bir kırılma noktasına taşıyor. Film, bağımlılığın hem bedeni hem de ruhu esir alırken sadakat ve ihanet arasında sıkışmış ilişkileri ön plana çıkarıyor.
Bell, atmosferi kasıtlı olarak dar ve klostrofobik tutuyor. Kasvetli kasaba evleri, nemli sokaklar ve kapanan kapılar, izleyiciyi karakterlerle aynı boğucu havayı solumaya davet ediyor. Korku, burada kanlı sahnelerden değil, bağımlılığın bıraktığı izlerden doğuyor. İhanet, suç ve şiddet kadar; suçluluk, sevgi ve sadakat de anlatının ağırlığını taşıyor.
Bleeding, izleyicisine kolay hazmedilecek bir hikâye sunmuyor. Yavaş işleyen ritmi sabır talep ediyor; fakat bitiş jeneriğinden sonra da zihinden çıkmayan bir yüzleşmeye dönüşüyor. Kanı bir metafor, vampirliği bir bağımlılık alegorisi olarak kullanan film, çağımızın en görünür ama en az çözülen yaralarından birini tür sineması aracılığıyla gündeme taşıyor.
