Litvanyalı sanatçı Emilija Škarnulytė, belgesel ile hayali arasında bir geçitte ilerleyen, zamanı ve mekânı büken görsel anlatımlarıyla insanın gezegendeki izini yeniden sorguluyor. Yeni sergisi Æqualia, izleyiciyi derin zaman, görünmeyen yapılar ve kozmik güçler arasında bir yolculuğa çıkarıyor.
Škarnulytė’nin çalışmaları, terk edilmiş Soğuk Savaş üsleri, nükleer santraller, derin deniz veri depoları ve nötrino gözlemevleri gibi insanlığın geride bıraktığı teknolojik kalıntılara odaklanıyor. Bu alanlar, sanatçının elinde geleceğin arkeolojik sahnelerine dönüşüyor — insanlığın yok oluşundan sonra keşfedilecek, sessiz ama yankı dolu izler olarak. Sanatçı, kendisini yarı insan yarı balık biçiminde kurguladığı melez bir figür üzerinden anlatıyor. Bu figür, batık tünellerde, hidroelektrik tesislerinde, Amazon’un sularında yüzerek hem efsanelerle bilim arasında hem de mitolojiyle ekoloji arasında bir köprü kuruyor.
🪐 Bilim, Mit ve Melankoli
Škarnulytė’nin sinematik evreni, bilimsel veriyle kehaneti, arkeolojiyle mitolojiyi aynı düzlemde buluşturuyor.
Onun dünyasında zaman lineer değil; jeolojik çağlar, insan sonrası senaryolar ve ekolojik çöküşler bir arada var. Her film, bir tür “sessiz antropoloji” gibi işliyor: Görünmeyeni görselleştiriyor, duyulmayanı sesle değil ışıkla anlatıyor.
🧬 Bir Gelecek Masalı
Sanatçının “geleceğin arkeoloğu” olarak tanımladığı bakış, insanın doğaya hâkim olma arzusunu tersine çeviriyor.
Onun melez karakteri, bir ekolojik tanık — hem geçmişin hatıralarını hem de geleceğin kayıplarını bedeninde taşıyor. “Beni en çok büyüleyen, sessizliğin içindeki yankıdır.”
— Emilija Škarnulytė
📍 Ziyaret Bilgileri
📅 6 Aralık 2025 – 12 Nisan 2026
📍 Tate St Ives, Porthmeor Beach, Cornwall TR26 1TG
💬 Apartman No:26 Notu
Škarnulytė’nin “Æqualia” sergisi, insan-sonrası çağın en şiirsel anlatılarından biri. İzleyiciye yalnızca izlemeyi değil, jeolojik olarak hissetmeyi öneriyor. Denizin altındaki veri depolarından galaksilerin ötesine uzanan bu görsel meditatif alan, “doğa artık sessiz değil” diyor — biz sadece onu duymamayı seçtik.
