Noah Hawley’nin FX yapımı Alien: Earth dizisi, sezon finalini sarsıcı bir cümleyle kapatıyor: “Now we rule.” Bu söz, hibrit karakter Wendy’nin (Sydney Chandler), kardeşi Joe’nun yardımıyla beş yetişkini —aralarında kendi yaratıcısı Boy Kavalier de var— hapsetmesinden hemen sonra geliyor. Wendy’nin artık Xenomorph’larla iletişim kurabilmesi, güç dengelerini altüst ediyor. Ancak tam bu sırada Weyland-Yutani askerlerinin adaya çıkması, bu yeni düzenin ne kadar kırılgan olduğunu gösteriyor.
Hawley, The Hollywood Reporter’a verdiği röportajda bu cümlenin, Kavalier’in anarşist vizyonuyla istemeden de olsa örtüştüğünü söylüyor. Kavalier’in babasından miras kalan otorite karşıtlığı, çocukluğunda yarattığı sentetikle şiddet dolu babasını öldürmesiyle şekillenmiş. Onun için yetişkinler yozlaşmış; bu yüzden projelerinde ölmekte olan çocukları seçmiş, onları daha “haklı” görmüş. Wendy’nin çıkışı, Kavalier’in düşlediği “çocukların hükmettiği” bir dünyanın işaretini taşıyor — fakat farklı bir niyetle: Wendy’nin empatisi, Kavalier’in çıkarcı hırslarıyla taban tabana zıt.
Sezon boyunca işlenen “Peter Pan” göndermeleri burada somutlaşıyor. Yetişkinlerin kurduğu düzen yıkılırken, çocukların ya da çocuk formundaki yaratıkların “yeni düzeni” kurması, distopik bir ütopya fikrini gündeme getiriyor. Hawley, bu anı “kibritin kutudan çıkarıldığı ve her şeyin yanmaya hazır olduğu” bir an olarak tarif ediyor.
Elbette, Wendy’nin sözü kesin bir zafer değil. Xenomorph’lar üzerinde kurduğu kontrol sınırsız olmayabilir; doğaları gereği, evcilleşmeye direnen yırtıcılar. Ayrıca Sandra Yi Sencindiver’in canlandırdığı Yutani’nin varlığı, işin ekonomik ve politik çıkar boyutunu yeniden gündeme sokuyor. Çocukların hükmü idealist bir çıkış olabilir, ama gerçek dünyada şirketler, ordular ve açgözlü figürler hâlâ sahnede.
“Now we rule,” hem bir ilan, hem de bir kırılganlık anı. Alien: Earth, gücün kimin elinde olduğundan çok, onun nasıl kullanılacağına dair sorular bırakıyor.
