Steven Spielberg, kariyerinin en parlak noktalarında Jurassic Park ve Schindler’s List gibi birbirine taban tabana zıt ama aynı derecede çığır açıcı filmleri aynı yıl çekebilmiş bir yönetmen. Böylesi bir isim “Call of Duty” uyarlamasını yapmak istediğinde, çoğumuz için cevap hazır olurdu: evet, hemen. Ama Activision farklı düşündü.
Yakın zamanda Paramount ile Activision arasında Call of Duty filminin yapımı için anlaşma imzalandı. Ancak bundan önce, Spielberg ve Amblin ekibi kendi vizyonlarını sunmuştu. Tek şartları vardı: tam kontrol. Yani büyük bir ödeme, final cut hakkı, prodüksiyon ve pazarlamanın yönetimi… kısacası “Spielberg’in yolu.” İşte Activision’ın geri adım attığı nokta da tam burası oldu. Oyun şirketi, milyarlarca dolarlık markasını tek bir yönetmenin mutlak otoritesine teslim etmek istemedi. Bunun yerine Paramount’un David Ellison’ın teklifini seçti; daha fazla kurumsal söz hakkı ve riskin daha sıkı denetimi.
Bir yanıyla anlaşılır: Hollywood’un kötü video oyun uyarlamalarıyla dolu bir geçmişi var. Rockstar’ın neden Grand Theft Auto filmi yapmadığını da benzer bir koruma içgüdüsü açıklıyor. Ama bu kez mesele “herhangi bir yönetmen” değil, oyunları oynayan, Medal of Honor’u yaratmış, savaş sinemasıyla (Saving Private Ryan) oyunların estetiğini doğrudan etkilemiş Steven Spielberg’tü. Daha doğru bir eşleşme hayal etmek zor.
Şimdi Paramount ve Activision hâlâ yönetmen ve senarist arıyor. Spielberg ise yeni, gizemli bir “uzaylı filmi”nin setinde. Belki ileride şartlar değişir, belki yeniden masaya otururlar. Ama eğer bu film beklentileri karşılamazsa, hepimizin aklında aynı not kalacak: “Aslında bir Spielberg filmi olabilirdi.”
Apartman No:26 Notu
Kimi zaman reddedilen teklif, gerçeğin kendisinden daha hayaletimsi bir iz bırakır. Call of Duty filmi daha çekilmeden, çoktan Spielberg’in hayaletiyle yaşıyor.
